Αρνητικά και θετικά της πρόωρης συγκομιδής

 

Γράφει ο Νικ. Μιχελάκης*

Επαναλήφθηκε και φέτος η συγκομιδή από τα μέσα-τέλη Οκτωβρίου για αγουρέλαια με τα αποτελέσματα να επαληθευθούν δυστυχώς οι προβλέψεις και συστάσεις μας για περίσκεψη και προεξασφάλιση τιμών πριν την συγκομιδή τους.

Έτσι, παρά το ότι οι συστάσεις των υπηρεσιών φέτος, αντίθετα από πέρυσι, συνέπεσαν με τις δικές μας, συνιστώντας όχι βιασύνη, κάποιοι παραγωγοί προχώρησαν πολύ ενωρίς την συγκομιδή για παραγωγή αγουρελαίων. Μερικοί από αυτούς πληρωθήκαν με 4,5€/κ ενώ άλλοι φαίνεται ότι ενεπλάκησαν σε περιπέτειες αφού συμφωνά με δημοσιεύματα ΜΜΕ του Ηρακλείου κάποια βυτία επεστράφησαν από Ελβετία ως ακατάλληλα.

 Αρκετοί οι κίνδυνοι των αγουρελαίων

Διαπιστώνεται έτσι ότι η πρόωρη συγκομιδή έχει αρκετούς κινδύνους και σοβαρές πιθανότητες αποτυχίας. Και αυτό γιατί στην πράξη εκτός του ότι αποδίδει περίπου το μισό μονό ελαιόλαδο (12-14%) από ότι η κανονική συγκομιδή ( 23-25%), περικλείει και τον κίνδυνο της παραγωγής αγουρελαίων με γεύση ξύλου ή πυρήνα οπότε βεβαία κρίνονται οργανοληπτικά ακατάλληλα. Και ο κίνδυνος αυτός είναι προφανής αφού όταν ο ελαιόκαρπος συγκομίζεται νωρίς και ιδίως «άβροχος», όπως λένε οι παραγωγοί, η σχέση σάρκας –πυρήνα είναι χαμηλή και η γεύση του πυρήνα κυριαρχεί προσδίδοντας γεύση ξύλου στο λάδι.  

Πέραν όπως από τους κινδύνους αυτούς υπάρχει και το φυσικό μειονέκτημα των αγουρελαίων να χάνουν την χαρακτηριστική πικάντικη γεύση τους πολύ σύντομα ακόμα και μέσα στις φιάλες. Έτσι εκτός από τους παραγωγούς κινδυνεύουν και οι εμπορευόμενοι το προϊόν να μειωθεί στο ράφι η άξια και φυσικά η τιμή του!  

Απώλειες και οφέλη για τα συμβατικά

Εκτός όμως από τα αγουρέλαια και τα βιολογικά και συμβατικά που συγκομίζονται αρκετά νωρίς, αντιμετωπίζουν κινδύνους

Η χαμηλή απόδοση του ελαιόκαρπου σε ελαιόλαδο είναι μάλλον δεδομένη ιδίως για δέντρα με πλούσια παραγωγή. Και αυτό γιατί η ελαιώδη (περιεκτικότητα του ελαιόκαρπου σε λάδι) που μπορεί να αρχίζει τέλη Αύγουστου, επιταχύνεται Οκτώβριο-Νοέμβριο και συνεχίζεται ακόμα και τον Δεκέμβριο όταν υπάρχει ηλιοφάνεια. Έτσι έχει διαπιστωθεί και πειραματικά ότι για την Κρήτη το 80-90% του ελαιολάδου σχηματίζεται μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου – αρχές Δεκεμβρίου με κάποιες βεβαία διαφοροποιήσεις αναλόγως της χρονιάς, της περιοχής και του φορτίου του δέντρου.

Επίσης, η συγκομιδή μετά τα μέσα Νοεμβρίου πλεονεκτεί και στο ότι οι τυχόν προσβεβλημένοι από τον Δάκο καρποί, με τις συνήθεις κακοκαιρίες του φθινόπωρου (αέρας, βροχή κ.α.) πέφτουν στο έδαφος και η οξύτητα του ελαιολάδου βελτιώνεται.

Ωστόσο φθινόπωρο και χειμώνα υπάρχει πάντοτε και ο κίνδυνος από όψιμες δακοπροσβολές σε περιπτώσεις παρατεταμένης καλοκαιρίας, όπως ο κίνδυνος για καταστροφές από ισχυρούς ανέμους, χιονοπτώσεις και χαλαζοπτώσεις και αλλά ακραία καιρικά φαινόμενα. Όμως οι πιθανότητες για αυτά είναι λιγότερες!

===============

*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά από άδεια του (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.).