Αδιαφορία πολιτικών και παραγόντων στην Ελλάδα

 

Γράφει ο Νικ. Μιχελάκης*

Σχέδιο για την υποστήριξη των παραδοσιακών ελαιώνων που θα γίνει σύμφωνα με σχετικές προβλέψεις που υπάρχουν στο στρατηγικό σχέδιο της χωράς για την νέα ΚΑΠ, έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση από την Κυβέρνηση με ανάρτηση σχετικού ενημερωτικού εγγράφου.

Με το έγγραφο αυτό, που προορίζεται να διερευνήσει τα ειδή των παρεμβάσεων που πρέπει να γίνουν για τους παραδοσιακούς ελαιώνες, ζητούνται οι απόψεις ενδιαφερόμενων πολιτών, οργανώσεων ή ενώσεων για τα εξής:

-Προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν, αναγκαιότητα και χρόνος της επίλυσης τους, στόχοι της παρέμβασης και πιθανές εναλλακτικές ρυθμιστικές και μη ρυθμιστικές λύσεις.

Υπόψη ότι, ο Υπουργός Γεωργίας της Ισπανίας Luis Planas με δηλώσεις του στην Γερουσία κατά την έναρξη των διαβουλεύσεων της ΚΑΠ, είχε υποσχεθεί την υποστήριξη των καλλιεργητών των παραδοσιακών ελαιώνων με ειδικό πρόγραμμα, ώστε να καταστούν ανταγωνιστικοί. Κι αυτό γιατί, όπως δήλωσε οι ελαιώνες αυτοί αποτελούν περίπου το 70% των Ισπανικών ελαιώνων και απασχολούν 350.000 εργαζόμενους των οποίων οι αμοιβές ανέρχονται σε 32 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Το πρόγραμμα αυτό, όπως είπε, θα αναπτυχτεί στα πλαίσια της νέας ΚΑΠ (2023 –2027) αφού ο βασικός σχεδιασμός της επιτρέπει σε κάθε κράτος μέλος να καταστρώσει δικό του στρατηγικό σχέδιο για την εφαρμογή της νέας πολιτικής.  

Τι γίνεται στην Ελλάδα

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στην Ισπανία, στην Ελλάδα όπου οι παραδοσιακοί ελαιώνες, ενώ όπως έχουμε σημειώσει πολλές φορές αποτελούν τμήμα της ελαιοκομίας με υψηλή περιβαλλοντική και κοινωνική αξία, αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα βιωσιμότητας, δεν έχει εκδηλωθεί κανένα πολιτικό ενδιαφέρον για την υποστήριξη τους!

Έτσι, οι υψηλοί περιβαλλοντικοί και κοινωνικοί στόχοι που περιέχονται στα κείμενα διαβούλευσης που έχει δημοσιεύσει το ΥπΑΑΤ για την νέα ΚΑΠ, φαίνεται ότι μάλλον αποτελούν «έπεα πτερόεντα»!

Ωστόσο, οι παραδοσιακοί ελαιώνες των δύσβατων περιοχών, ενώ αποτελούν τα φυσικά δάση σε αρκετές περιοχές με υψηλότερη από κάθε άλλη καλλιέργεια περιβαλλοντική αξία (βιοποικιλότητα, διατήρηση τοπίων, απορρόφηση CO2, προστασία από διάβρωση κ.α.), λόγω της μειωμένης ανταγωνιστικότητας τους εξαιτίας του υψηλού κόστους καλλιέργειας, εγκαταλείπονται και γίνονται θύματα των πυρκαγιών.

Η αξιοποίηση των παραδοσιακών ελαιώνων και η αποκατάσταση των πολύ παλαιών αλλά μη παραγωγικών ελαιοδέντρων που βρίσκονται σε αυτούς, έχει υποστηριχθεί πολλές φορές στο παρελθόν από τον ΣΕΔΗΚ με υποβολή σχετικών υπομνημάτων .

Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα το θέμα παραμένει στάσιμο, ενώ για άλλους παρόμοιους ελαιώνες, όπως της Άμφισσας συνεχίζεται η οικονομική υποστήριξη

Και αυτό γιατί, κανείς δεν μπορεί βέβαια να είναι αντίθετος με τους στόχους που περιλαμβάνονται στο σχέδιο διαβούλευσης για δίκαιο εισόδημα των γεωργών, αύξηση της ανταγωνιστικότητας, αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, προστασία του περιβάλλοντος, διατήρηση τοπίων και βιοποικιλότητας, ανανέωση γενεών, τόνωση αγροτικών περιοχών, προστασία της υγείας, της ποιότητας των τροφίμων κ.α.

Όμως οι εξαγγελλόμενες επιλογές του ΥπΑΑΤ και τα μέτρα που προτείνει για την επίτευξη των στόχων αυτών, αλλά και οι μειώσεις και πλήρεις περικοπές που είδαν ιδιαίτερα οι ελαιοπαραγωγοί κατά τις πρόσφατες πληρωμές των ενισχύσεων, αβίαστα αποδεικνύουν πλήρη διάσταση στόχων και πράξης!

==========

*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά άδεια του (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)