H Ελιά αποτελεί προσφιλές θέμα στην τέχνη της Μινωικής περιόδου. Δένδρα, κλαριά και άνθη ελιάς απεικονίζονται σε πολλές τοιχογραφίες και ανάγλυφες παραστάσεις που βρέθηκαν στο ανάκτορο της Κνωσού και βρίσκονται σήμερα στο Μουσείο Ηρακλείου.

 

Τοιχογραφία φύλλωμα ελιάς

Πυθαμφορέας από το νησί Ψείρα

Από τις πιο γνωστές είναι η τοιχογραφία που απεικονίζει Αγρίμια με Ελιά, η ανάγλυφη παράσταση με τον ταύρο και το ελαιόδενδρο στον εξώστη της βόρειας εισόδου του ανακτόρου της Κνωσού, η τοιχογραφία "χορός στο ιερό άλσος", και άλλες παραστάσεις με κλαδιά και ανάγλυφους καρπούς ελιάς, ανθισμένο κλαδί, φύλλωμα ελιάς.

 

 

Εφορμών Ταύρος και ελαιόδενδρο

Κλαδιά και φύλλα ελιάς απεικονίζονται συχνά και στα αγγεία της Μινωικής περιόδου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ο πιθαμφορέας που βρέθηκε στο μικρό νησί Ψείρα στα παράλια της βορειοανατολικής Κρήτης με διακόσμηση από κεφαλές βοδιών και βλαστούς ελιάς σε κάθε πλευρά τους (1600-1500 π.Χ.), όπως και το κύπελλο με ανθισμένο κλαδί ελιάς από την Κνωσό (1600-1500 π.Χ.) που βρίσκονται στο Μουσείο του Ηρακλείου.

 

Ελιές στην τοιχογραφία "Χορός στο ιερό άλσος" (Ελιά)-Κνωσός

Η Ελιά ήταν συχνό θέμα και στην τέχνη της χρυσοχοιας της μινωικής περιόδου. Χαρακτηριστικό είναι το περίφημο κόσμημα που αποτελείται από δεσμίδα χρυσών φύλλων ελιάς και βρέθηκε στο προανακτορικό νεκροταφείο στο μικρό νησί έξω από τον σημερινό οικισμό του Μόχλου βόρεια τού χωριού Λάστρος της Σητείας.

 

Αγρίμια και ελιά

Οι αρχαίοι Έλληνες κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες που θεσπίστηκαν το 776 π.Χ. στεφάνωναν τους Ολυμπιονίκες "κότινο", στεφάνι από κλαδιά που κοβόταν πάντα από την ίδια αγριελιά τη γνωστή ’καλλιστέφανο’.

 

Αργότερα (600 π.Χ.) στους Παναθηναϊκούς αγώνες , το έπαθλο των νικητών ήταν αμφορείς διακοσμημένοι εξωτερικά, γεμάτοι με ελαιόλαδο που προερχόταν από τις Μορίες (Ιερές) ελιές της Αθήνας.

 

Τοιχογραφία με κλαδί ελιάς			Ανθισμένο κλαδί ελιάς