• αφθονία φυτικών τροφών (φρούτων, λαχανικών, διαφόρων ειδών ψωμιού, δημητριακών, πατάτας, οσπρίων, ξηρών καρπών και σπόρων)
• φρέσκα, εποχιακά προϊόντα τοπικής παραγωγής, ελάχιστα επεξεργασμένα
• φρέσκα φρούτα ως το συνηθισμένο καθημερινό επιδόρπιο και γλυκά που περιέχουν συμπυκνωμένα σάκχαρα ή μέλι λίγες φορές την εβδομάδα
• ελαιόλαδο ως κύρια πηγή λιπαρών
• γαλακτοκομικά προϊόντα (κυρίως τυρί και γιαούρτι) καθημερινά, σε μικρές έως μέτριες ποσότητες, ψάρια και πουλερικά σε μικρές έως μέτριες ποσότητες
• κανένα έως τέσσερα αυγά την εβδομάδα
• μικρές ποσότητες κόκκινου κρέατος και
• μικρές έως μέτριες ποσότητες κρασιού, συνήθως με τα γεύματα.

Παραλλαγές της Μεσογειακής Διατροφής υπάρχουν σε διάφορες περιοχές της Μεσογείου, όπως σε ορισμένα μέρη της Γαλλίας, στην Ισπανία, σε άλλες περιοχές της Ιταλίας, στο Λίβανο, στο Μαρόκο, στην Πορτογαλία, στη Συρία, στην Τουρκία, στην Τυνησία και αλλού δεν έχουν όμως μελετηθεί λεπτομερώς.

Σύμφωνα με τον ορισμό που δίδεται εδώ, η διατροφή αυτή συνδέεται αυστηρά με τις περιοχές της Μεσογείου, όπου καλλιεργείται παραδοσιακά η ελιά.»

 

Συμπερασματικά: Η αποκαλούμενη «Μεσογειακή Διατροφή» αποτελεί επινόηση. Της προσδόθηκε το όνομα Μεσογειακή ώστε να ικανοποιεί ευρύτερο κύκλο καταναλωτών ενώ το περιεχόμενο της συνεχώς τροποποιείται από νεότερα επιστημονικά δεδομένα τα οποία δεν είναι πάντοτε απαλλαγμένα από τις επιδράσεις οικονομικών συμφερόντων.

Ειδικά για το ελαιόλαδο πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα ότι στην λεγόμενη Μεσογειακή διατροφή γίνεται απλή αναφορά του όρου «ελαιόλαδο» χωρίς να διευκρινίζεται ο ποιοτικός τύπος του!

Ωστόσο το ελαιόλαδο που είναι ευεργετικό στην υγειά και που χρησιμοποιούσαν οι Κρητικοί της περιόδου 1960 οπότε έγιναν οι μελέτες, ήταν αυτό που σήμερα χαρακτηρίζεται Παρθένο ή έξτρα Παρθένο! Αυτό που σήμερα χαρακτηρίζεται απλά «ελαιόλαδο» και δυστυχώς καταλαμβάνει το 60% και άνω της διεθνούς αγοράς, είναι συνήθως μίγμα με υψηλό ποσοστό ραφιναρισμένο και ελάχιστο παρθένο. Και δεν πρέπει να διαφεύγει ότι το ραφινάρισμα γίνεται με φυσικό-χημικές διεργασίες οι οποίες ενώ αναιρούν σχεδόν όλα τα ωφέλιμα στην υγεία μικροστοιχεία (βιταμίνες, πολυφαινόλες κ.α) δεν είναι πάντοτε βέβαιο ότι δεν προσθέτουν επιβλαβή χημικά κατάλοιπα!