Ανομοιομορφία σε αποδόσεις και ποιότητα και ανεπάρκεια εργατών
Γράφει: Ο Νίκος Μιχελάκης*
Παρά την καθυστέρηση και την ανεπάρκεια των βροχών η σχετική καλοκαιρία του Νοεμβρίου, επέτρεψε και επέσπευσε την γενίκευση και ένταση της ελαιοσυγκομιδής σε όλη σχεδόν την χώρα και ιδιαιτέρα στην Κρήτη.
Οπωσδήποτε η γενική εικόνα δείχνει ότι όσο προχωρεί η συγκομιδή οι αποδόσεις φαίνεται να βελτιώνονται όχι όμως και η ποιότητα.
Ωστόσο τόσο οι αποδόσεις όσο και οι οξύτητες δείχνουν μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ τους ανάλογα με τις ποικιλίες, το ύψος της καρποφορίας, αλλά και την γεωγραφική θέση των ελαιώνων.
Έτσι, ελαιόκαρπος από δέντρα με χαμηλή παραγωγή μεγαλόκαρπων ποικιλιών έχει όπως είναι φυσικό καλύτερες αποδόσεις σε ελαιόλαδο που φτάνουν και μέχρι 25% αλλά και κάπως αυξημένες οξύτητες που φτάνουν στο 0,6ο -0,8ο .
Αντίθετα ελαιόκαρπος από δέντρα με πλούσια καρποφορία έχει χαμηλότερη απόδοση που φθάνει στα 6-8 προς 1 (14,5%-12,5%) αλλά καλύτερες οξύτητες γύρω στα 0,3ο -0,5ο .
Ωστόσο υπάρχουν και περιπτώσεις όπου οι οξύτητες είναι κατά πολύ μεγαλύτερες και φθάνουν μέχρι 0,8ο -1,4ο εξαιτίας του αρκετά υψηλού ποσοστού δακοπροσβολών που σε κάποιες περιπτώσεις φτάνει και άνω του 10%.
Και οι περιπτώσεις αυτές στην Κρήτη, δεν εντοπίζονται, ως ίσως ανέμεναν κάποιοι, στις παραθαλάσσιες ζώνες αλλά σε ημιορεινές και ορεινές ζώνες με τις μεγαλόκαρπες ποικιλίες Χονδρολιά (Μεσσαρά), Θρουμπολιά (Ρέθυμνο) και Τσουνάτη (Χανιά) να παρουσιάζουν την μεγαλύτερη ευπάθειας.
Από την άλλη πλευρά, προβλήματα, φαίνεται να υπάρχουν και με υπολείμματα φυτοφαρμάκων στο ελαιόλαδο. Οι υψηλές δακοσυλήψεις που εμφανίζονταν σχεδόν σε όλη την θερινή περίοδο σε αρκετές περιοχές, φαίνεται ότι εξώθησαν πολλούς παραγωγούς σε εφαρμογή ψεκασμών κάλυψης με ισχυρά εντομοκτόνα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση υπολειμμάτων φαρμάκων σε διάφορα ελαιόλαδα ο βαθμός και η έκταση της οποίας δεν έχει προσδιοριστεί.
|
ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ για την διάθεση του ελαιολάδου
Απαντήστε εύκολα και ανώνυμα με κλικ εδώ |
Ανάλογα προβλήματα στις αποδόσεις και ποιότητα φαίνεται ότι υπάρχουν και στην Ιταλία και Ισπανία αλλά το είδος και η έκταση τους δεν είναι ακριβώς γνωστή. Στην Ιταλία πάντως η συγκομιδή προχωρεί εντατικά όπως και στην Ελλάδα, ενώ στην Ισπανία εκτός από λίγες περιπτώσεις, η συγκομιδή εξαιτίας της συνεχιζόμενης ξηρασίας καθυστέρησε και πρακτικά άρχισε μετά τις 20 Νοεμβρίου.
Η έλλειψη εργατών πλήττει κυρίως τους μεγάλους
Ωστόσο εκτός από τις αποδόσεις και την ποιότητα, έντονα προβλήματα υπάρχουν φέτος και στην εκτέλεση της συγκομιδής εξαιτίας της μεγάλης έλλειψης αλλοδαπών εργατών, αλλά και της απροθυμίας των εγχώριων να ασχοληθούν με την ελαιοσυγκομιδή!
Φυσική συνεπεία αυτών είναι όχι απλά η αύξηση, αλλά σχεδόν ο διπλασιασμός των ημερομισθίων τα όποια φαίνεται να κυμαίνονται κατά περιοχές από 40-70 €/ήμερα.
Ωστόσο το πρόβλημα φαίνεται να είναι εντονότερο στους μεγάλους παραγωγούς αφού οι μικροί φαίνεται να το αντιμετωπίζουν με αυξημένη απασχόληση των μελών της οικογένειας η και σε ολιγοήμερη επιστράτευση παιδιών που εργάζονται σε άλλους τομείς, φοιτητών, κ.α. Αποδεικνύεται έτσι ότι οι μικρές εκμεταλλεύσεις οι οποίες καίτοι αποτελούν την πλειονότητα, «καταδιώκονται σφοδρά» με την νέα ΚΑΠ με περικοπές από τις αναδιανεμητικές η και πλήρη αποκλεισμό από την βασική όταν δικαιούνται μικρά ποσά, είναι ανθεκτικότερες στα προβλήματα και οπωσδήποτε επιμελέστερες στην καλλιέργεια!
.===============
*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά άδεια του (nmixel@otenet.gr)
