Υπαρκτός ο κίνδυνος εγκατάλειψης της καλλιέργειας

 

Γράφει ο Ν.Μιχελάκης*
Με μεγάλη αγωνία και έκδηλη ανησυχία πλέον οι ελαιοπαραγωγοί στην Ελλάδα παρακολουθούν όχι την απλή πτώση αλλά ουσιαστικά την κατάδυση των τιμών σε επίπεδα χαμηλότερα και απο το κόστος παραγωγής.

Οι τιμές των πολύ καλών ελληνικών έξτρα (0,3 οξύτητα) δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις κυμαίνονται στα 2,40-2,50 €/κ ακολουθώντας απο κοντά, χωρίς λογική εξήγηση, τις τιμές των μεσαίας τάξης έξτρα της Ισπανίας (2,45€) και όχι τις τιμές των εξτρα Ιταλίας οι οποιες κυριολεκτικά ίπτανται σε ύψη διπλάσια (5,05€/κ) Πιν.1)

Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις!!
Ωστόσο, όπως φαίνεται απο το Δελτίο τιμών του ΣΕΔΗΚ της 30-7-2019 (www.sedik.gr), υπάρχουν και τιμές υψηλότερες (2,70 €/κ) οι οποίες δίδονται απο τις τυποποιητικές επιχειρησεις ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ ΑΕ, και ΑΝΩΣΚΕΛΗ ΑΕ και οπωσδήποτε υποδηλώνουν ότι η τυποποίηση επιτρέπει σαφώς καλύτερες τιμές για τους παραγωγούς.

Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις με ανεξήγητα χαμηλές τιμές (2.20€/κ) της ΕΑΣ Πεζών που πιθανώς αποτελούν αποτέλεσμα της λειτουργίας του συστήματος «αποθήκευση -κόψιμο»! Σημειώνουμε όμως και την πρόσφατη ανακοίνωση του Α.Σ. Κριτσάς, ο όποιος με ανακοίνωση στην εφημερίδα καλεί τους Συνεταίρους του να πληρωθούν όλο το ελαιόλαδο τους προς 3,10€/κ. Ο Συν/σμος αυτός κατά πάγια τακτική του πωλεί όλο το ελαιόλαδο των Συνεταίρων του ως τυποποιημένο η ως χύμα με διαγωνισμούς και στο τέλος της περιόδου κάνει συνολική εκκαθάριση.

 

Τιμές κάτω του κόστους παραγωγής οδηγούν σε εγκατάλειψη της καλλιέργειας

Οι τιμές στην Ισπανία και στην Ελλάδα έπεσαν φέτος τόσο πολύ, ώστε να είναι χαμηλότερες και απο το κόστος παραγωγής. Αυτό φαινεται καθαρά απο την σύγκριση των σημερινών τιμών με το κόστος παραγωγής το οποίο, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Ισπανού Καθηγητή Juan Vilar, για τους παραδοσιακούς ελαιώνες της Ισπανίας ανέρχεται σε 2,93€/Κιλο.

 

Είναι όμως φανερό ότι για τους αντίστοιχους ελαιώνες της Ελλάδας, λόγω ανώμαλου εδάφους και μικρού κλήρου, ασφαλώς το κόστος παραγωγής θα είναι κατά πολύ υψηλότερο! Έτσι, είναι φανερό ότι, αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί, η εγκατάλειψη της καλλιέργειας συμπτώματα τηςοποίας απο καιρό έχουν ήδη αρχίσει ( ΣΧ.1), θα αποτελέσει πλέον μόνιμη κατάσταση με οδυνηρές συνέπειες.

Είναι επομένως φανερό, ότι θα πρεπει να ληφθούν μέτρα θαρραλέα και αποτελεσματικά, ώστε ο τομέας της ελαιοκομίας που αποτελούσε τον κυριότερο οικονομικό πόρο του νησιού και την βασική απασχόληση των κατοίκων του τις τελευταίες 10ετίες να μην απολέσει την ιστορική αξία του. Η ευθύνη των παραγόντων και πολίτικων του νησιού θα είναι τεράστια!

 

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης ειναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)