Θα τολμήσει, άραγε, η νέα Κυβέρνηση;

 

Γράφει ο Ν.Μιχελάκης*
Το σύστημα της αποθήκευσης του ελαιολάδου σε Συνεταιρικά και Ιδιωτικά ελαιοτριβεία και στην συνέχεια της πώλησης του απο αυτά, ενώ τα πρώτα χρόνια, μετά την κατάρρευση των Ενώσεων παρουσίασε κάποια ορθολογική συμπεριφορά, τελευταία φαινεται να παρουσιάζει σημαντικές αγκυλώσεις. Η με καλή πίστη και μάλιστα δωρεάν, αποθήκευση, του ελαιολάδου στα ελαιοτριβεία, έχει μετατραπεί κατά περιπτώσεις σε «εγκλωβισμό» και ιδιοποίηση της διάθεσής του, χωρίς ενημέρωση και σύμφωνη γνώμη των παραγωγών.

Αυτό όμως, κάποιες φορές, καταλήγει σε εκμεταλλευση της καλής πίστης και δικαστικές διενέξεις, όπως φαινεται και απο τα αιτήματα για στοιχεία παλαιών δελτίων τιμών που υποβάλλονται απο δικηγόρους στον ΣΕΔΗΚ, χωρίς βέβαια να ικανοποιούνται, για ευνόητους λόγους.

Και ενώ ο αριθμός των περιπτώσεων αυτών, πιθανώς, είναι μικρός, φαίνεται ότι τελικά παρασύρει και άλλους με συνέπεια οι τιμές στην πράξη να οδηγούνται σε γενική πτώση. Απαιτούνται συνεπώς θαρραλέες ρυθμίσεις για την θεσμοθέτηση των κανόνων φύλαξης και διαθεσης του προϊόντος χύμα. Διαφορετικά αυτά που συνέβησαν και οδήγησαν στην κατάρρευση των πάλλε ποτέ κραταιών Ενώσεων κινδυνεύουν να επαναληφθούν και στα Ελαιοτριβεία! Η διάθεση τυποποιημένου ελαιολαδου, αποτελει οπωσδήποτε μόνιμο στόχο του οποίου όμως η επίτευξη, απαιτεί, πέραν απο τις διαπιστώσεις και τις ευχές, και θαρραλέα μέτρα. Η αύξηση του αριθμού των τυποποιητικών επιχειρήσεων, που στην Ελλάδα φθάνουν ήδη τις 632 και στην Κρήτη τις 134, όπως έχει αποδειχτεί δεν μπορεί να φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Οι εξαγωγές τυποποιημένου δεν μπορούν να ξεπεράσουν το 10%. Κι αυτό γιατί, οι πλειοψηφία των μονάδων είναι πολύ μικρές και δεν αντέχουν το κόστος προβολής και διαχείρισης για δυναμική είσοδο στις διεθνείς αγορές.

Επομένως απαιτούνται μέτρα για την δημιουργία όχι πολλών, αλλά μεγάλων, Συν/κων και ιδιωτικών μονάδων τυποποίησης με δυναμικότητα άνω των 3.000 τόνων

Αν θέλουμε όμως απο την τυποποίηση να ωφελούνται και οι παραγωγοί, πρεπει να υπάρξουν Συνεταιρικά σχήματα στα οποια οι παραγωγοί θα πρεπει μετάσχουν προσφέροντας το προϊόν τους στην διαδικασία τυποποίησης και διαθεσης. Έτσι, θα δικαιούνται συμμετοχή και στα κέρδη. Η προκατάληψη που υπάρχει για τους Συν/σμους του παρελθόντος, πρεπει να αρθεί με νέο θεσμικό πλαίσιο το οποίο να εξασφαλίζει την βιωσιμότητα των μονάδων και την διαφάνεια στην διαχείριση και διάθεση του χύμα προϊόντος με διαγωνισμούς και του τυποποιημένου με βάση το σύγχρονους κανόνες εμπορίας. Θα το τολμήσει άραγε η νέα Κυβέρνηση;

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης ειναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)