Γράφει ο Ν.Μιχελάκης*

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων που έχουν σωρευτεί στον τομέα της Δακοκτονίας είναι φανερό ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί με τις κατά καιρούς πρόσκαιρες εμβαλωματικές λύσεις των παρουσιαζόμενων προβλημάτων με τις υπάρχουσες δομές και γραφειοκρατικές αδυναμίες των κεντρικών υπηρεσιών.


dakoprosvoles1Απαιτείται θαρραλέα πολιτική απόφαση για ριζική αντιμετώπιση του χρονιου πλεον προβληματος, στην οποία μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις.


Μια τέτοια ριζική αντιμετώπιση ο ΣΕΔΗΚ θεώρει ότι μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την δημιουργία ενός νέου φορέα που θα έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη για την συνολική επιστημονική, διοικητική και οικονομική αντιμετώπιση του προβλήματος.


Ο φορέας αυτός για να έχει ευελιξία, θα πρεπει να λειτουργεί αυτόνομα ως ΝΠΙΔ όπως παλαιότερα το «Ταμείο Προστασίας Ελαιοπαραγωγής» και να έχει κεντρική και περιφερειακή διάρθρωση με έδρες στις Περιφέρειες και παραρτήματα στις Περιφερειακές Ενότητες. Θα είναι υπεύθυνος και υπόλογος για την οργάνωση και την διεξαγωγή της συλλογικής Δακοκτονίας με δολωματικούς ψεκασμούς στις ελαιοπαραγωγικές περιοχές με βάση τις υπάρχουσες επιστημονικές γνώσεις και εμπειρίες.


Παράλληλα πρέπει να έχει αρμοδιότητα για την υλοποίηση και ευρύτερων προγραμμάτων που έχουν σχέση με την προστασία του περιβάλλοντος και την υγιεινή και ασφάλεια των τροφίμων όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες (Ισπανία, Τυνησία κ.α.)


Οπωσδήποτε ο φορέας θα πρέπει να συνεργάζεται με τις Κεντρικές και Περιφερειακές υπηρεσίες οι οποιες μπορούν να έχουν συμβουλευτικό και εποπτικό ρόλο.

Οι πόροι του φορέα μπορούν να είναι:


(α) Εισφορές των παραγωγών ανάλογες με τον αριθμό των ελαιοδέντρων, ή την έκταση των ελαιώνων που κατέχουν, που θα κρατούνται κεντρικά από τις επιδοτήσεις και θα αποδίδονται στον Φορέα.
Η παρακράτηση 2% από τα ελαιουργεία, η οποία όπως ακούγεται δεν αποδίδει, πρέπει να καταργηθεί και τα ελαιοτριβεία να αφεθούν απερίσπαστα στον καθαρά επαγγελματικό ρόλο τους (β) Ένταξη της Δακοκτονίας στις δράσεις του προγράμματος Οργανώσεων Ελαιουργικών Φορέων (ΟΕΦ) το οποίο πρέπει να προσανατολιστεί στην κάλυψη των πιο σημαντικών αναγκών και όχι σε δράσεις που αρμόζουν καλύτερα στις περιφερειακές υπηρεσίες, η σε επενδύσεις που μπορούν να καλυφθούν απο άλλα προγράμματα.
(γ) Αξιοποίηση Εθνικών και Ευρωπαϊκών προγραμμάτων σχετικά με την υγιεινή και ασφάλεια των τροφίμων, την προστασία του περιβάλλοντος κ.α.
(δ) Χορήγηση συμπληρωματικής κρατικής επιχορήγησης η οποία για την Κρήτη πρέπει να είναι αυξημένη εξαιτίας των ιδιαίτερων συνθηκών της δακοκτονίας στο νησί.


Επόμενα βήματα

(α)Εφαρμογή της δακοκτονίας περιόδου 2019/20 με το ισχύον σύστημα αφού υπάρξουν οι αναγκαίες διοικητικές και οικονομικές ρυθμίσεις
(β) Ίδρυση και θεσμοθέτηση λειτουργίας νέου φορέα όντος 2019
(γ) Εναρξη εργασιών λειτουργίας του φορέα από 2020

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης ειναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)