Γράφει ο Ν.Μιχελάκης*
Το χρόνιο πρόβλημα της Δακοκτονίας βρίσκεται τελευταία στο προσκήνιο λογω της επιβεβαίωσης των σοβαρών απωλειών που έχει υποστεί η φετινή ελαιοπαραγωγή ποσοτικά και ποιοτικά, προκαλώντας τις αντιδράσεις του αγροτικού κόσμου και την επί τέλους απόφαση του ΥπΑΑΤ να ασχοληθεί σοβαρότερα με το θέμα.
Ήδη όπως αναφέρει με επιστολή το ΥπΑΑΤ στις ΔΑΟΚ προγραμματίζει αλλαγή του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου για τη δακοκτονία και έχει ήδη έτοιμο προσχέδιο νόμου «Περί καταπολέμησης του δάκου».
Η εξέλιξη πρέπει να θεωρηθεί θετική και ελπίζεται ότι κάτι καλό μπορεί να φέρει εάν ο Γεωπόνος Υπουργός κ. Αραχωβίτης αποφασίσει να προχωρήσει πράγματι σε μια ριζική αναθεώρηση του ισχύοντας συστήματος και όχι σε κάποιες εμβαλωματικές γραφειοκρατικές επιδιορθώσεις οι οποιες αντι να λύνουν κάποια προβλήματα, συνήθως δημιουργούν άλλα!
Ο ΣΕΔΗΚ έχει ασχοληθεί επανειλημμένα στό παρελθόν με το θέμα και έχει υποβάλλει προτάσεις με σχετικά υπομνήματα.
Κεντρική ιδέα των προτάσεων αυτών είναι η αντιμετώπιση των δυο βασικών προβλημάτων του συστήματος, που είναι η υπεχρηματοδοτήσω και η γραφειοκρατία με Περιφερειοποιηση της διαδικασίας, δηλαδή με την ίδρυση ενός ΝΠΙΔ όπως το παλαιό «Ταμείο Προστασίας Ελαιοπαραγωγής» το οποιο θα έχει χωριστά παραρτήματα σε κάθε ελαιοπαραγωγική Περιφέρεια. Ο φορέας αυτός με κεντρική και περιφερειακή διάρθρωση θα έχει αρμοδιότητα την συνολική, διοικητική, επιστημονική και οικονομική ευθύνη της δακοκτονίας αλλά αρμοδιότητα για την υλοποίηση Εθνικών και Ευρωπαϊκών προγραμμάτων που έχουν σχέση με την ασφάλεια τροφίμων, την προστασία του περιβάλλοντος, την ερευνά για νέα φάρμακα και κ.α. όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες (Ισπανία, Τυνησία κ.α.).
Ένας τέτοιος Φορέας αναμένεται ότι θα κατορθώσει να λύσει το πρόβλημα της υπεχρηματοδότησες το οποιο αποτελεί την όλη κακοδαιμονία του ισχύοντος συστήματος. Διότι δεν είναι δυνατόν με συνολική χρηματοδότηση μειωμένη σε σχέση με το 2011 κατά 26% σε επίπεδο Ελλάδας και κατά 42% σε επίπεδο Κρητης (Σχ.1) να υλοποιηθεί το πρόγραμμα κατά τρόπο που να εξασφαλίζει επιτυχία!
Τα έσοδα του νέου φορέα θα πρεπει να εξασφαλιστούν και ως προς το ύψος αλλά και ως προς την εισπραξιμότητα. Και σε αυτό θα συντελέσουν τα εξης: :
-Καθιέρωση εισφοράς αναλόγως των προστατευομένων δέντρων ή της έκτασης του παραγωγού η οποια θα παρακρατείται από τις επιδοτήσεις. Η παρακράτηση 2% από τα ελαιουργεία πρεπει να καταργηθεί.
- Χορήγηση ποσοστού της κρατικής επιχορήγησης που υπάρχει και σήμερα από Κρατικό προϋπολογισμό και προγράμματα των Περιφερειών
- Αξιοποίηση προγραμμάτων υγιεινής και ασφάλειας τροφίμων, Ευρωπαϊκής Ένωσης Επόμενα βήματα
(α) Συνέχιση του υπάρχοντος συστήματος για το 2019 με σοβαρή αύξηση των χρηματοδοτήσεων και παράλληλη προσπάθεια είσπραξης των προβλεπομένων εισφορών
(β) Η εκπόνηση ειδικής μελέτης, σύνταξη καταστατικού και υλοποίηση ρυθμίσεων λειτουργίας νέου φορέα ΝΠΙΔ μέχρι Οκτώβριο 2019.
(γ) Έναρξη λειτουργίας του νέου φορέα από 2020
*Ο Νίκος Μιχελάκης ειναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)