Μικρή παραγωγή, χαμηλή ποιότητα και μειωμένες τιμές

 

Γράφει ο Ν.Μιχελάκης*
Η συγκομιδή της ελιάς που άρχισε φέτος πρόωρα στην Κρητη, βοηθούντος και του καιρού, ολοκληρώθηκε ήδη σε αρκετές περιοχές πριν τις πρόσφατες κακοκαιρίες και σε λίγες μόνο περιοχές της Ανατολικής Κρήτης υπάρχουν ακόμη ελάχιστοι ελαιώνες που δεν έχουν συγκομιστεί.

Ωστόσο, απο τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, τα πρόσημα όλων των παραμέτρων που συνθέτουν το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών, η παραγωγή, η ποιότητα και οι τιμές, φαίνεται πως είναι τελείως αρνητικά.

Η παραγωγή ελαιολάδου στην Ελλάδα την τρέχουσα περίοδο 2018/19, η οποία απο την αρχή εκτιμήθηκε αρκετά χαμηλότερη από τον μέσο όρο γύρω στους 225 χ.τ. στην Ελλάδα φαίνεται να είναι αρκετά χαμηλότερη. Από δικές μας πληροφορίες και εκτιμήσεις Ιταλικών ΜΜΕ είναι ζήτημα αν φτάσει τους 190 χ.τ.

Αλλα και στην Κρήτη όπου επίσης από την αρχή εκτιμήθηκε αρκετά χαμηλή γύρω στους 70 χ. τ. , τελικά φαίνεται να είναι αρκετά χαμηλότερη και ανομοιόμορφη. Καλή παραγωγή φαίνεται να υπήρξε κατά βάση στις περιοχές της Ανατολικής Κισάμου και Δυτικής Μεσσαράς, ενώ στις άλλες περιοχές φαίνεται να είναι πολύ κάτω του μέσου όρου. Συνολικά δεν φαίνεται να ξεπεράσει τους 60 χ.τ.

Η ποιότητα επίσης φαίνεται να σημείωσε μια γενική πτώση αφού λάδια οξύτητας τριών γραμμών ( 0,3 βαθμους) φαίνεται να είναι σπάνια σε όλη την χωρα, Η πλειονότητα φαίνεται να κυμαίνεται μεταξύ 0,5-0,6 βαθμους, ενώ δεν λείπουν και περιπτώσεις με οξύτητες μεγαλύτερες μέχρι και 0,8-1,2 βαθμους!

Βασική αιτία για την πτώση της ποιότητας αναμφίβολα είναι η πλημμελής εφαρμογή της δακοκτονίας η οποια και φέτος όπως και τα προγουμενά χρόνια εφαρμόστηκε με πλείστα προβλήματα.

Ο προϋπολογισμός συνέχισε να είναι περικείμενος κατά 50%, ενώ οι ακατανόητες καθυστερήσεις στην προμήθεια των φαρμάκων και την πρόσληψη των ελεγκτών της εφαρμογής (τομεαρχών) όχι μονό δεν έλειψαν αλλά εντάθηκαν θεαματικά φέτος

Απο την άλλη πλευρά η πρόταση του ΣΕΔΗΚ για περιφερειοποίησε της δακοκτονίας με πλήρη αποκέντρωση, πόρων, δαπανών και αρμοδιοτήτων, τουλαχιστο για την Κρήτη, δεν φαίνεται να έχει απασχολήσει σοβαρά ούτε τους πολιτικούς, ούτε τους αρμοδίους.

Οι τιμές παραγωγού, από την άλλη πλευρά, κατά τρόπο παράδοξο και αντίθετο με τον νόμο προσφοράς – ζήτησης, χαρακτηρίστηκαν από πτωτικές τάσεις. Και ενώ στην Ιταλία που είχε επίσης χαμηλή παραγωγή οι τιμές για τα εξαιρετικά παρθένα συνεχώς αυξάνονται, στην Ελλάδα και στην Κρήτη είναι χαμηλότερες ακόμη και απο την Ισπανία η οποία σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις έχει αρκετά υψηλή παραγωγή.

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης ειναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)