Τα πλείστα τηγανητά είναι με σπορέλαια αλλά συνήθως δεν αναφέρονται στους Καταλόγους

 

Γράφει ο Ν.Μιχελάκης*
Οπωσδήποτε σημαντικότερο από το μέτρο της υποχρεωτικής χρήσης επώνυμων σκευασιών εστίαση, η οποια στην πράξη αφορά μόνο τα νωπά λάδια που προσφέρονται στα τραπέζια, είναι το επίσης θεσμοθετημένο μέτρο της υποχρεωτικής αναγραφής στους Καταλόγους του είδους των λαδιων που χρησιμοποιούνται για κάθε φαγητό.

Ωστόσο το μέτρο αυτό που θεσμοθετήθηκε με την διάταξη αρ. A2-861/22-8-2013, άρθ.91, παρ.4, και επαναφέρεται και ισχύει με το άρθρο 71, παρ.3 και με την πρόσφατη κωδικοποίηση, στην πράξη ουδέποτε έτυχε ουσιαστικής εφαρμογής. Ελάχιστες είναι οι επιχειρήσεις που κάνουν κάποια σχετική αναφορά έστω και με πολύ μικρά γράμματα στους Καταλόγους τους.

Όμως τα λαδια που χρησιμοποιούνται στα ιδιως στα τηγανητά, που αποτελούν το 70% και πλέον των λιπαρών που καταναλώνονται στην εστίαση, είναι συνήθως σπορέλαια, τα οποία μάλιστα ξαναχρησιμοποιούνται για 10/δες η και 100/αδες τηγανίσματα. Καθίστανται ετσι, τελικά, άκρως επικίνδυνα για την υγεία.

Επομένως και το θέμα αυτό θα πρεπει να προσεχθεί ιδιιατερα, από τις αρμόδιες υπηρεσίες υγειονομικών έλεγχων.

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης ειναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)