Σημαντικές οι προοπτικές ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας

 

  ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ, 25-11-2017

 H σύνδεση του τουρισμού με την ελαιοκομία αποτελεί ένα ακόμα μεγάλο στοίχημα στο πλαίσιο της προσπάθειας που έχει ξεκινήσει δειλά δειλά τα τελευταία χρόνια και αφορά επί της ουσίας τη συνεργασία των φορέων του πρωτογενή και του τριτογενή τομέα, ώστε να ενισχυθούν παραγωγοί και επιχειρηματίες και κατ' επέκταση η οικονομική ανάπτυξη του νησιού.

  Η αξιοποίηση του κρητικού ελαιολάδου, το οποίο εκτός από προϊόν υψηλής διατροφικής αξίας και διακεκριμένης ποιότητας, έχει δικαίως χαρακτηριστεί ως το χρυσάφι του νησιού -το οποίο όμως δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί- και η προώθηση και προβολή του στους χιλιάδες τουρίστες που κάθε καλοκαίρι επισκέπτονται το νησί αποτελεί μια δράση που θα διαδραματίσει καταλυτικό ρόλο, αφού θα έχει πολλαπλά οφέλη για τις δυο πλευρές.

  Όπως αναφέρθηκε μάλιστα με δεδομένη την ιστορική και πολιτισμική αξία του ελαιολάδου ο ελαιοτουρισμός χαρακτηρίζεται ως μια ανερχόμενη μορφή τουριστικής ανάπτυξης, η οποία μπορεί να ενισχύσει σημαντικά τις τουριστικές αφίξεις και να συμβάλλει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.

  Χθές, η εκδήλωση του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης που πραγματοποιήθηκε στο Σπίτι του Πολιτισμού με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ελιάς ήταν αφιερωμένη στην διασύνδεση της ελαιοκομίας με τον τουρισμό.

   

   Αρχισαν τα πρωτα βηματα του ελαιοτουρισμού.
   

Οπως δήλωσε στα πλαισια της εκδήλωσης ο Δρ. Νίκος Μιχελάκης, Επιστημονικός Συμβουλος του ΣΕΔΗΚ,   η  ανάδειξη και προβολή σημαντικών ελαιοκομικών αξιοθέατων,  όπως των  Μνημειακών Ελαιοδέντρων, των Ελαιο-Μουσείων, των  Ελαιοκομικών Αρχαιολογικών Μνημείων, των Ελαιο-Ταβερνών,  αλλά και σύγχρονων επισκέψιμων Ελαιοτριβείων και Τυποποιητηρίων, την οποία επι χρονια προωθεί βημα-βημα ο ΣΕΔΗΚ, επιτρεπει την αναπτυξη τουριστικων διαδρομών που θα εχουν σχεση με την ελαιοκομία και θα αποτελεσουν την αρχή για την αναπτυξη Ελαιουουρισμου στην ενδοχωρα του νησιου. 

    «Ο τουρισμός, οπως ειπε ο κ. Μιχελάκης,  έχει αναπτυχθεί στην Κρήτη πάρα πολύ και έχει υποσκελίσει την ελαιοκομία σαν οικονομικός πόρος. Η  ελαιοκομία τώρα έρχεται δεύτερη, όμως δεν παύει να είναι ένας σημαντικός πόρος. Είναι απαραίτητο αυτοί οι δύο τομείς να συνεργαστούν. Ήδη ξεκινάμε μια προσπάθεια από το ΣΕΔΗΚ σε συνεργασία και με άλλους φορείς, ώστε να υπάρξουν βήματα προς την κατεύθυνση αυτή. Και ένα τέτοιο βήμα είναι η ανάπτυξη του ελαιοτουρισμού. Ήδη υπάρχουν στην Κρήτη διάφορα αξιοθέατα τα οποία είναι μνημειακά ελαιόδεντρα, είναι ελαιομουσεία, είναι ελαιοταβέρνες, είναι επιχειρήσεις ή αξιοθέατα που συνδέονται με τον πολιτισμό του λαδιού και με την αξία του στην διατροφή των ανθρώπων. Έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια η οποία πρέπει να αναδειχθεί, να κατευθύνονται τουρίστες από τουριστικά γραφεία σε μνημειακά ελαιόδεντρα, ελαιομουσεία ή και επισκέψιμα ελαιοτριβεία. Στην Κρήτη έχουμε αρκετά τα οποία δέχονται τουρίστες κατά τη διάρκεια του θέρους. Στα Χανιά συγκεκριμένα την Μνημειακή ελιά των Βουβών και το Μουσείο που υπάρχει δίπλα της,  τον μήνα Ιούλιο, την   επισκέφτηκαν 8.000 τουρίστες. Η επισκεψιμοτητα αυτη που δεν ειναι καθόλου μικρή, ομως πρεπει να  λάβουμε  υποψη οτι προέκυψε  αυτόματα, αλλά έγινε με  συνεχή προσπάθεια και προβολή".  Κάτι ανάλογο μπορεί, οπωσδηποτε  να γίνει και σε άλλες περιοχές,  οπως υποστήριξε ο κ. Μιχελάκης.

     Το λαδι πρεπει να μπει στα Ξενοδοχεία

 

   Από την πλευρά του ο Γιώργος Πελεκανάκης, πρόεδρος Παγκρήτιου Συλλόγου Διευθυντών Ξενοδοχείων, υποστήριξε: «Είναι μια προσπάθεια που έχει ξεκινήσει δειλά δειλά, γιατί το λάδι παρόλο που έχει μια μεγάλη παραγωγή στην Κρήτη, εντούτοις δεν έχει κατακτήσει ακόμα την θέση που θα έπρεπε μέσα στα ξενοδοχεία. Εμείς σαν Παγκρήτιος Σύλλογος έχουμε πρωτοστατήσει πάνω σε αυτή την προσπάθεια και για αυτό ακριβώς είμαστε και ιδρυτικό μέλος του δικτύου προώθησης Κρητικού ελαιολάδου που ιδρύθηκε πριν έξι χρόνια στο Ηράκλειο, όπου συμμετέχουν και η Περιφέρεια, τα Επιμελητήρια, οι ενώσεις Ξενοδόχων, η ένωση Αρχιμαγείρων. Συνεργαζόμαστε επίσης με τον ΣΕΔΗΚ, ώστε να συμμετέχουμε σε αυτές τις προσπάθειες που γίνονται, στις εκδηλώσεις και σε όλες αυτές τις προωθητικές ενέργειες, ώστε να καταφέρουμε πραγματικά το λάδι να μπει σε όλα τα ξενοδοχεία».

 Ο κ. Πελεκανάκης, αντέκρουσε τα επιχειρήματα συναδέλφων του περί υψηλού κόστους στη χρήση ελαιολάδου στα ξενοδοχεία, υποστηρίζοντας ότι τα οφέλη θα είναι πολλαπλά για τους ίδιους και για τον τόπο. Ειδικότερα, είπε: «Το ελαιόλαδο είναι πιο ακριβό σε σχέση με τα σπορέλαια αλλά μην ξεχνάμε ότι θέλουμε να προσφέρουμε ένα ποιοτικό προϊόν στους επισκέπτες και αν τυχόν κάνουμε και ανακύκλωση στα λάδια, όπου τα καμένα λάδια πωλούνται σε πολύ καλή τιμή, τότε ρίχνουμε πάρα πολύ το κόστος από την τιμή αγοράς και νομίζω συμφέρει από όλες τις απόψεις, διότι και τον τόπο μας προβάλουμε και προωθούμε πολύ ποιοτικό προϊόν στους επισκέπτες.

 Νομίζω ότι οι προσπάθειες που γίνονται είναι αρκετά καλές, αλλά μην ξεχνάμε ότι και η τυποποίηση του ελαιολάδου στην Ελλάδα άργησε πάρα πολύ σε σχέση με άλλες χώρες, όπως είναι η Ιταλία και η Ισπανία, αλλά πιστεύω ότι σε βάθος χρόνου θα επιτευχθεί ο στόχος και ότι πολλά ξενοδοχεία και ξενοδόχοι θα πειστούν, ώστε να μπορέσουν και εκείνοι να χρησιμοποιούν ελαιόλαδο σε όλα τους τα ξενοδοχεία».

Γάλλοι και Ρώσοι ζητούν Κρητικό ελαιόλαδο

  Όπως εξήγησε ο κ. Πελεκανάκης είναι αρκετοί οι επισκέπτες οι οποίοι ζητούν τυποποιημένο ελαιόλαδο για το φαγητό τους και είναι κατά κύριο λόγο Γάλλοι, ενώ, όπως ανέφερε, δυναμική είναι η τάση από την ρωσική αγορά που επιλέγουν να πάρουν στις αποσκευές τους τυποποιημένο ελαιόλαδο: «Σίγουρα, οι γνώστες και αυτοί που αγαπούν και προτιμούν το ελαιόλαδο και την κρητική κουζίνα και το ψάχνουν, οι Γάλλοι, πρώτα από όλα αυτοί έχουν την κουλτούρα μέσα τους πάνω σε ότι έχει να κάνει με το λάδι και την κρητική κουζίνα. Αυτοί που ζητάνε πάρα πολύ και αγοράζουνε είναι οι Ρώσοι. Η Ρωσία είναι ακόμα μια παρθένα αγορά για το ελαιόλαδο και για αυτό προτιμάει και την Ελλάδα. Δεν έχει καταφέρει ο Ιταλός και ο Ισπανός να μπει στην ρώσικη αγορά, όπως τα κατάφερε 40 χρόνια στην ευρωπαϊκή αγορά. Οι Ρώσοι θέλουν και προτιμούν το ελαιόλαδο και εκεί ακριβώς είναι η μεγάλη δύναμη που πρέπει να δείξει η Ελλάδα στις εξαγωγές της. Και για αυτό βλέπουμε και τους Ρώσους φεύγοντας από εδώ να αγοράζουν τις πιο μεγάλες συσκευασίες που υπάρχουν. Οι Γάλλοι ζητούν στο φαγητό τους το ελαιόλαδο. Στο εστιατόριο του ξενοδοχείου έχω ένα τραπέζι με 30 φιάλες λάδι, με γεύσεις, με πιπέρι, με ρίγανη για το φαγητό τους. Είναι συσκευασμένα και τυποποιημένα, μόνο κρητικά και μετά μπορούν να το αγοράσουν από τα μαγαζιά. Σημαντικό είναι να αναγράφεται στους καταλόγους ότι έχει φτιαχτεί το φαγητό με ελαιόλαδο, αλλιώς δεν έχει νόημα».