Όμως τα σπορέλαια κυριαρχούν και υποβαθμίζουν γευστικά και υγιεινά τα τηγανητά στις τουριστικές περιοχές!

 

Γράφει ο Ν. Μιχελάκης*
Ενώ τα τηγανητά με σπορέλαια έχουν καθιερωθεί σχεδόν σε όλες τις επιχειρήσεις εστίασης στις τουριστικές περιοχές της χώρας, αλλεπάλληλες επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν συνεχώς την ακαταλληλότητα και επικινδυνότητα τους για την υγεία.

Πέραν όμως αυτού, σοβαρότερο πρόβλημα αποτελει και η μη αναγραφή τους, στους καταλόγους, παρά την ύπαρξη σχετικής αγορανομικής διάταξης, πράγμα που έμμεσα παραπλανεί τους καταναλωτές οι όποιοι πιστεύουν ότι τα τηγανητά γίνονται με ελαιόλαδο.

Ωστόσο, η νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά, ότι το ελαιόλαδο αντέχει καλύτερα στην θέρμανση σε επαναλαμβανόμενα τηγανίσματα από άλλα φυτικά λάδια και επομένως είναι καταλληλότερο στο τηγάνισμα.

Αυτό επιβεβαιώθηκε και απο παλαιότερη Βρετανική μελέτη η οποία απέδειξε ότι η κατανάλωση τηγανισμένων τροφίμων δεν σχετιζόταν με επεισόδια στεφανιαίας νόσου, όταν αυτά ήταν τηγανισμένα σε φρέσκο (όχι επαναχρησιμοποιημένο) ελαιόλαδο και τα άτομα ακολουθούσαν τη Μεσογειακή διατροφή.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα «Γεωργία και Χημεία Τροφίμων» σύγκρινε επαναλαμβανόμενο τηγάνισμα με Ελαιόλαδο και διάφορα σπορέλαια όπως Καλαμποκέλαιο, Σογιέλαιο και Ηλιέλαιο και αξιολόγησε τις αλλοιώσεις που είχαν υποστεί τα λάδια αυτά μετά από δέκα τηγανίσματα.

Με μέτρηση διαφόρων χημικών παραμέτρων, διαπιστώθηκε ότι το ελαιόλαδο είχε την υψηλότερη αντίσταση και χαμηλότερη υποβάθμιση ποιότητας σε σύγκριση με όλα τα σπορέλαια και ότι την μεγαλύτερη επιδείνωση παρουσίασε το ηλιέλαιο.

Τα ευρήματα ήταν ακόμα πιο σημαντικά όταν η έρευνα έγινε σε συνθήκες ομαδικής εστίασης σε Εστιατόρια, όπου τα διάφορα σπορέλαια τηγανίζονται σε φριτέζες πάρα πολλές φορές και δεν αντικαθίστανται, αλλά συμπληρώνονται απλά όταν εξαντλούνται. Επομένως το Έξτρα παρθένο η παρθένο ελαιόλαδο είναι η πιο υγιεινή λύση ακόμη για επαναλαμβανόμενα τηγανίσματα απο ότι άλλα φυτικά λάδια.

Όμως το σοβαρότερο στοιχείο επικινδυνότητας για τα σπορελαια, το οποιο άγνωστο γιατί δεν διερευνάται από τις έρευνες, είναι ότι σχεδόν όλα , εξάγονται απο τους σπόρους που τα περιέχουν με χημικούς διαλύτες και στην συνέχεια ραφινάρονται και πάλι χημικά για να καθαριστούν απο αυτούς. Επομένως δεν καθόλου απίθανο να περιέχουν χημικά κατάλοιπα, επικίνδυνα για σοβαρές σύγχρονες αρρώστιες. Και για αυτό δυστυχώς δεν προβλέπεται κανένας έλεγχος!

Γιαυτο οι καταναλωτές πρεπει να προβληματιστούν ιδιαίτερα!

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)