Γράφει ο Ν. Μιχελάκης*
Η διαμάχη για την κατάληψη της κορυφής στο Συνεταιρικό κίνημα οπωσδήποτε δεν πρέπει να επισκιάσει τα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζονται στην βάση και να αφήσει αδιάφορους τους παραγωγούς.
Γιατί είναι φανερό ότι οι παραγωγοί ενδιαφέρονται κυρίως για την σωστή διάθεση των προϊόντων τους και όχι για την διαχείριση των επιδοτήσεων τους!
Και το πρόβλημα αυτό, όπως απέδειξε η πείρα, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με πολυκλαδικές και «πολυπαραγοντικές» οργανώσεις κορυφής που εκπροσωπούν πολλά και ανταγωνιστικά μεταξύ τους προϊόντα και συμφέροντα. Κάθε προιον απαιτει την δικη του εξειφικευμενη τεχνογνωσία στην παραγωγή, μεταποιηση και εμπορία. Γιαυτό απαιτεί δικες του αυτόνομες οργανώσεις εξειδικευμενες στις ιδιαιτερες απαιτησεις του.
Ειδικότερα στον τομέα των ελαιοκομικών προϊόντων αυτό δεν αποτελει μονό σκοπιμότητα αλλά και αναγκαιότητα.
Το Ελαιόλαδο και οι Επιτραπέζιες ελιές που αποτελούν βασικά προϊόντα της χωράς μας, με μεγάλη παράδοση και σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα στην παραγωγή και συνεχώς ανερχόμενη ζήτηση, ασφαλώς θα πρεπει να αποτελέσουν αντικείμενο ενός ειδικού κλαδικού Συνεταιρικού φορέα ο όποιος θα αποτελείται από πρωτοβάθμιους Ελαιουργικούς Συν/σμους στην βάση και ένα επιτελικό Κεντρικο Φορέα στην κορυφή. Οι πρωτοβάθμιοι Συν/σμοι θα πρεπει να έχουν αυτόνομη διοίκηση και λειτουργία, ενώ ο Κεντρικός φορέας θα πρεπει να είναι καθαρα επιτελικός και στεγάζει όλες τις επαγγελματικές τάξεις (παραγωγούς, μεταποιητές, εμπόρους, καταναλωτές) που δραστηριοποιούνται στα πλαίσια του προϊόντος.
Όλα αυτά καλό είναι να τα σκεφτούν καλά οι σοβαροί Συνεταιριστές του τομέα της ελαιοκομίας και κλείνοντας τα αυτιά στις σειρήνες των καιρών, να τολμήσουν να αρχίσουν ένα καταρχήν ένα διάλογο. Και αυτό πρέπει να γίνει σύντομα γιατί «οι καιροί ού μενετοί»!
Έτσι, με την επικαιροποιηση του θέματος καλό είναι να υπάρξει κάποιος διάλογος που θα καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις από την πλευρά των απλών Συν/σμων και των παραγωγών μελών τους, προκειμένου να δρομολογηθούν πρακτικές λύσεις που θα εξυπηρετούν ουσιαστικά τους παραγωγούς.
*Ο Νίκος Μιχελάκης είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)
