Καλύτερα απο πέρυσι αλλά καθόλου ικανοποιητικά τα αποτελέσματα για την Ελλάδα

 

Γράφει ο Ν. Μιχελάκης*
Καλύτερη από πέρυσι, αλλά πάντως όχι ικανοποιητική, ήταν και πάλι η γενική εικόνα των Ελληνικών λαδιών στον διαγωνισμό τυποποιημένου ελαιολάδου της Νέας Υόρκης 2017.

Αυτό διαπιστώνεται απο τα συνολικά αποτελέσματα του διαγωνισμού αυτού που ανακοινώθηκαν πρόσφατα. Σύμφωνα με αυτά το ποσοστό 35% των επιτυχιών σε σχέση με τις συμμετοχές, που κατέγραψαν τα Ελληνικά ελαιόλαδα (Πιν.1) καίτοι ήταν μεγαλύτερο από το περσινό 11,1% και το προπέρσινο 22% , δεν είναι οπωσδήποτε αντάξιο ούτε της φήμης αλλά ούτε και του πραγματικού γενικού επιπέδου ποιότητας που, παρά τις καιρικές και διοικητικές αντιξοότητες των τελευταίων ετών, εξακολουθεί να έχει, ευτυχώς, το ελληνικό ελαιόλαδο.

Ένα τέτοιο ποσοστό όμως, εμφανίζει την Ελλάδα σε μια αρκετά δυσμενή θέση σε ότι αφορά το τυποποιημένο προϊόν της, τελείως αντίθετη από εκείνη που είναι γνωστή μεταξύ των μεγάλων παγκόσμιων Βιομηχανιών τυποποίησης και εμπορίας ελαιολάδου

Τα βραβεία της Ελλάδας και της Κρήτης

Η άσχημη γενική εικόνα της Ελλάδας στον διαγωνισμό της Νέας Υόρκης, όχι μόνο δεν μειώνει αλλά αντίθετα αυξάνει την αξία των 37 Ελληνικών λαδιών που κάτω από τις συνθήκες αυτές κατάφεραν να αποσπάσουν πολύ σημαντικές διακρίσεις.

Βέβαια φέτος η Ελλάδα δεν πέτυχε κανένα Best in Class (υψηλότερη κατηγορία) αλλά πέτυχε 19 χρυσά και 18 ασημένια που προέρχονταν από την Πελοπόννησο, την Κρήτη, την Λέσβο, την Χαλκιδική, την Αθηνά και άλλες περιοχές της χώρας.

Η συμμετοχή των βραβείων που κέρδισαν τα ελαιόλαδα της Κρήτης σε σχέση με εκείνα της χώρας δεν ηταν επίσης καθόλου ικανοποιητική. Τα ελαιόλαδα από την Κρήτη κέρδισαν μόλις 9 συνολικά βραβεία από τα οποία ένα μόνο ηταν χρυσό και όλα τα αλλά ασημένια.

Το μοναδικό χρυσό της Κρήτης κέρδισε ο παραγωγός Βιτσέντζος Κορνάρος, που κέρδισε πέρυσι και το μοναδικό Best in Class της χώρας.

Ο παραγωγός αυτός, όπως μας είχε δηλώσει πέρυσι, έχει τους ελαιώνες του, στο χωριό Χρυσοπηγή της Σητείας και θεωρεί ότι οφείλει την επιτυχία του στην επιμελή καλλιέργεια των ελαιοδέντρων του αλλά και στην σχολαστική τήρηση των κανόνων της ποιότητας κατά την έκθλιψη του ελαιοκάρπου.

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)