Γράφει ο Ν. Μιχελάκης*

Από τα 12 Βραβεία η Ισπανία κατακτά 8 και η Ελλάδα μηδέν!
Απορίες για την συνεχή απουσία Ελλάδας και Ιταλίας και την απόλυτη κυριαρχία της Ισπανίας στον διαγωνισμό

Απόλυτη επικράτηση της Ισπανίας και πλήρη απουσία της Ελλάδας απο τα βραβεία για δείχνουν για 7η κατά σειρά χρονιά τα αποτελέσματα του Παγκόσμιου Διαγωνισμού ποιότητας Ελαιολάδου «Mario Solinas 2017» που ανακοινώθηκαν πρόσφατα.

Πράγματι από τα 12 Βραβεία του διαγωνισμού η Ισπανία απέσπασε 8, η Ιταλία 2, η Γαλλία 1 , η Κροατία 1 και η Ελλάδα …. μηδέν !.

Το γεγονός είναι πολύ σοβαρό γιατί εμφανίζει μια εικόνα για τα Ελληνικά ελαιόλαδα που δεν είναι καθόλου αντάξια της πραγματικής αξίας τους σε ένα διαγωνισμό ο όποιος κατά τεκμήριο θεωρείται ο σημαντικότερος και εγκυρότερος σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στον διαγωνισμό του 2017 συμμετείχαν συνολικά 149 ελαιόλαδα που προέρχονταν από Ισπανία 92, Πορτογαλία 44, Ιταλία 5, Ελλάδα 2, Τυνησία 2, Κροατία 1, Βραζιλία 1, Γαλλία 1 και Ανδόρα 1
Απο τα δεδομένα αυτά, διαπιστώνεται η πλήρης απουσία της Ελλάδας απο τα βραβεία αλλά και η πενιχρή συμμετοχή της στον μεγάλο αυτό παγκόσμιο διαγωνισμό.

Το γεγονός, αποκτά βαρύνουσα σημασία γιατί απο την εξέταση των στοιχείων του διαγωνισμού αυτού (Πιν.1) διαπιστώνεται ότι τα τελευταία 7 χρόνια (2010-2017) η Ελλάδα κατάφερε να πάρει μόλις ένα βραβείο, έναντι 54 της Ισπανίας και 22 της Πορτογαλίας.
Βέβαια τα αποτελέσματα του διαγωνισμού αυτού δεν ήταν πολύ καλύτερα και για την Ιταλία η οποία στην ίδια περίοδο κατάφερε να πάρει μόλις 4 βραβεία .

Έτσι, ευλόγα προκύπτουν τεράστια ερωτηματικά - τα οποία έχουν επισημανθεί και με άλλα δημοσιεύματα μας – που ασφαλώς θα πρέπει να εξεταστούν απο τους ενδιαφερόμενους επαγγελματίες και τις αρμόδιες Εθνικές αρχές στην Ελλάδα και Ιταλία, αλλά και τον κεντρικό οργανωτή του διαγωνισμού, το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου.

Και σε ότι αφορά τους διαγωνιζόμενους Συν/σμους και ιδιώτες, ασφαλώς θα πρέπει να φροντίσουν να ενημερωθούν πλήρως για την οργανοληπτική αξιολόγηση αλλά και για τον τρόπο επιλογής των ελαιολάδων που θα συγκεντρώσουν στην δεξαμενή των 3 τόνων που θα διαγωνιστεί.

Σε ότι αφορά τις αρμόδιες Εθνικές αρχές στην Ελλάδα και Ιταλία θα πρεπει να εξετάσουν αν είναι σωστό να υπάρχουν διαγωνιστικές διαδικασίες των όποιων τα αποτελέσματα έρχονται σε πλήρη αντίφαση με την επικρατούσα στην διεθνή αγορά εικόνα. Γιατί δεν είναι δυνατόν μια χώρα όπως η Ελλάδα που αποδεδειγμένα παράγει άνω του 90% εξαιρετικό παρθένο, έναντι 50% της Ιταλίας και 30% της Ισπανίας να κατατάσσεται στην έσχατη θέση από πλευράς βραβείων.

Απο την άλλη πλευρά το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου αλλά και η Ε.Ε. η οποία σε μεγάλο βαθμό ελέγχει τις πολιτικές και τις κινήσεις του, ασφαλώς θα πρέπει να εξετάσουν τα εξής:

 

Ποιοί είναι οι λόγοι που προκαλούν την έλλειψη διάθεσης των διαγωνιζόμενων από Ελλάδα και Ιταλία να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό Mario Solinas;

Υπάρχουν προβλήματα μεροληψίας η ειδικών διαδικασιών του διαγωνισμού που αποθαρρύνουν τους Έλληνες και Ιταλούς να συμμετάσχουν;

Υπάρχουν θέματα υπερβολικής απλοποίησης η στρέβλωσης των διαδικασιών στους ιδιωτικούς διαγωνισμούς τα οποία τους καθιστούν ελκυστικότερους για τους διαγωνιζόμενους; Υπάρχει πρόβλημα καταστρατήγησης του υγιούς ανταγωνισμού - για τον οποιο κόπτονται οι αρχές της ΕΕ- με τα βραβεία που δεν έχουν καμιά ταύτιση με τις εμπορικές παρτίδες από τις οποίες υποτίθεται ότι προέρχονται; Οδηγεί αυτό σε στρέβλωση της αγοράς σε βάρος των σωστών ετικετών και σε παραπλάνηση των καταναλωτών;

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)