Καύσωνες, ξηρασία και Δάκος, αλλά και ΚΑΠ, ΕΛΓΑ και ΠΣΕΑ την έστειλαν στην εντατική με αμφίβολη την επιβίωση της.

Οι καλύτερες τιμές απάλυναν, αλλά δεν διόρθωσαν την κατάσταση

Γράφει ο Ν. Μιχελάκης*

Χτυπημένη βαριά, εγκαταλείπει την ελαιοκομία της Κρήτης το 2016. Τα σοβαρά πλήγματα που δέχτηκε απο τις καιρικές συνθήκες αλλά και τα εξίσου σοβαρά πλήγματα που δέχτηκε απο άδικες και μεροληπτικές πολιτικές, την τραυμάτισαν τόσο βαριά ώστε η αποκατάσταση της να φαίνεται πολύ δύσκολη.

Τα πρώτα πλήγματα τα κατάφεραν οι καύσωνες της άνοιξης οι οποίοι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των Δήμων και του ΣΕΔΗΚ, κατάστρεψαν το 60% της πλούσιας, ως φαινόταν τότε, ελαιοπαραγωγής.
Ακολούθησαν τα πλήγματα, της ξηρασίας που επεκράτησε σε όλο σχεδόν τον χρόνο, αλλά και τα πλήγματα του Δάκου τα οποία αποδεκάτισαν την παραγωγή που είχε διασωθεί απο του καύσωνες.
Έτσι, τελικά, η μείωση της παραγωγής έφτασε το 70-80 % όπως αποδεικνύεται πλέον απο τα στοιχεία των ελαιουργείων που φέτος, αρκετά νωρίς, αφού δεν υπήρχαν ελιές στις περιοχές τους, άρχισαν να κλείνουν.
Ωστόσο, σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα πλήγματα, ακολούθησαν και τα πλήγματα απο άστοχες και άδικες πολιτικές αποφάσεις.

Οι ανοιχτές πληγές που άφησε ο ακρωτηριασμός των ενισχύσεων της ελαιοκομίας, που έγινε απο το 2015 με ευθύνη της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας στα πλαίσια εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, δυστυχώς όχι μόνο δεν επουλώθηκαν (σύμφωνα με υποσχέσεις του Υπουργού ΥπΑΑΤ 18-5-15 στο Ηράκλειο) αλλά επιδεινώθηκαν σοβαρά. Νέες ακατανόητες περικοπές και «διορθώσεις» (ανάκτηση λαθών, κριτήριο ενεργού γεωργού, υποχρεωτικές εισφορές στον ΕΛΓΑ, δηλώσεις ΟΣΔΕ κλπ λαθών, ήλθαν για να ολοκληρώσουν την απογοήτευση των ελαιοπαραγωγών.

Απο την άλλη πλευρά η τελείως άδικη και μεροληπτική απόφαση να τεθούν εκτός αποζημιώσεων και απο πλευράς ΕΛΓΑ και απο πλευράς ΠΣΕΑ, οι καταστροφές της ελαιοπαραγωγής απο τους καύσωνες της Άνοιξης, αποτελεί άλλη μια επιβεβαίωση ότι η Ελαιοκομία της Κρήτης δεν έχει μόνο τεθεί υπό δυσμένεια, αλλά αποτελεί και αντικείμενο θυσίας υπέρ ποικιλώνυμων άλλων πολιτικών στοχεύσεων και συμφερόντων
Τα πλήγματα όμως ολοκληρώθηκαν και απο την αδυναμία των πολιτικών, συνδικαλιστικών και συνεταιρικών φορέων του τόπου να συνεννοηθούν και να αντιδράσουν απο κοινού σθεναρά στις άδικες αυτές αποφάσεις.
Οπωσδήποτε, μια ευχάριστη αντίθεση σε όλα αυτά, ήταν η αύξηση των τιμών που προήλθε απο την γενικότερη μείωση της παγκόσμιας παραγωγής. Ωστόσο η «διόρθωση» αυτή δεν κάλυψε ούτε το 30% της ζημιάς στην Κρήτη.
Έτσι, απο εδώ και εμπρός, οι ελπίδες στηρίζονται πλέον, στην επόμενη χρονιά η οποία λογω της μειωμένης φετινής παραγωγής αλλά και λογω των καλυτέρων υδατικών συνθηκών που θα προκύψουν από τις χιονοπτώσεις που έγιναν , αναμένεται οπωσδήποτε καλύτερη!

 

 *Ο  Νίκος Μιχελάκης είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)