Γράφει ο Ν. Μιχελάκης*

 

Σημαντική μείωση  κατα 300 χιλ. τονους περιπου που αντιστοιχεί σε 9,5%  θα παρουσιάσει η παγκόσμια παραγωγή ελαιολάδου της ερχόμενης περιόδου σε σχέση με την περυσινή συμφωαν με  τις εκτιμήσεις του ΔΣΕ, της GEA iberia και άλλων φορέων (Πιν.2 ) .

Η μειωση αυτή θα προκύψει κατά κύριο λόγο απο πτώση της παραγωγής στις κύριες ελαιοπαραγωγικές χωρες Ιταλία, Ελλάδα και Τυνησία οι οποιες μαζί με την Ισπανία καλύπτουν τον κύριο όγκο των εμπορικών πράξεων του διεθνούς εμπορίου.

Στην Ισπανία, η παραγωγή της ερχόμενης περιόδου, που αρχικά εκτιμήθηκε στους 1.500 χ.τ. τελευταία εκτιμάται χαμηλότερη και ίδια περίπου με την περυσινή δηλαδη 1380-1420 χ.τ. (Πιν.1.και 2). Παράλληλα απο πολλούς εμπειρογνώμονες εκφράζονται ανησυχίες για την τελική εξελιξη της, εξαιτίας της συνεχιζόμενης και εκεί ανομβρίας. Μάλιστα απο ορισμένους φορεις όπως ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Ισπανίας (αντίστοιχος του ΣΕΔΗΚ) εκτιμάται ότι ακόμα και αν βρέξει η κατάσταση μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη σε πολλές περιοχές.

Στην Ιταλία η ερχόμενη παραγωγή εκτιμάται απο πολλούς φορείς αρκετά μειωμένη. Το ΔΣΕ την εκτιμά στους 330 χ.τ. μειωμένη δηλαδη κατά 30% σε σχέση με την επίσης μειωμένη περσινή, ενώ απο την GEA Iberia εκτιμάται ακόμη χαμηλότερη στους 275 χ.τ. και απο την MERCACEI ακόμη πιο χαμηλή στους 250 χ.τ.. Η μεγαλύτερη πτώση, γεωγραφικά τοποθετείται στις κύριες ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας Πούλια, Καλαβρία και Σικελία.

Όμως και το Ιταλικό, δημόσιου χαρακτήρα, Ινστιτούτο ISMEA σε έκθεση του στα τέλη Σεπτεμβρίου, εκτιμά την παραγωγή της χώρας στους 298 χ.τ. δηλαδη μειωμένη κατά - 37% σε σχέση με την επίσης μειωμένη περσινή και την τοποθετεί γεωγραφικά κατά -39% στις Νότιες, κατά -29% στις Κεντρικές και κατά -10% στις Βόρειες περιοχές της χώρας.

Ετών Ελλάδα η ερχόμενη παραγωγή, εκτιμάται επίσης αρκετά μειωμένη. Το ΔΣΕ την αναφέρει στους 260 χ.τ., ενώ η GEA Iberia ακόμη χαμηλότερη στους 240 χ.τ. και η MERCACEI ακόμη χαμηλότερη μεταξύ 180-200 χ.τ. δηλαδή γύρω στους 200 χ.τ. όπου την τοποθετούμε και εμείς. Γεωγραφικά, με βάση εκτιμήσεις του Ιταλού Μεσίτη Luigino Mazzei η Ελληνική παραγωγή κατανέμεται στην Πελοπόννησο 80χ.τ., στην Κρήτη 50 χ.τ. στην Μυτιλήνη 20 χ.τ. και στις άλλες περιοχές 50 χ.τ.

Στην Τυνησία, χώρα που συνήθως κατέχει την 4η θέση στην παγκόσμια παραγωγή και με σημαντικό ρόλο στην Ευρωπαϊκή αγορά, η ερχόμενη παραγωγή, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις (Πιν.1,2 ) θα είναι επίσης για δεύτερη χρονιά αρκετά μειωμένη και θα κυμανθεί στους 90-110 χ.τ. .Έτσι, αφού μπορεί να εξάγει αδασμολόγητα, μέχρι και το 2017, περίπου 91,7 χ.τ. τον χρόνο, θεωρητικά όλη η φετινή παραγωγή της πρέπει να θεωρηθεί ως παραγωγή της ΕΕ

Στην Τουρκία μονό η παραγωγή φαίνεται σχετικά αυξημένη σε σχέση με πέρυσι και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τοποθετείται στους 177-190 χ.τ., χωρίς όμως να αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά την διεθνή αγορά λογω ποιότητας και δασμών.

Συμπερασματικά, η παραγωγή των κυριότερων ελαιοπαραγωγικών χωρών, που έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί τροφοδοτεί τον κύριο όγκο των διεθνών εμπορικών πράξεων, θα είναι μειωμένη κατά 200-230 χ. τ. σε σχέση με πέρυσι.

 

*Ο  Νίκος Μιχελάκης ειναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)