Αποτελέσματα και συμπεράσματα της τελευταίας 7ετίας
Γράφει ο Ν. Μιχελάκης*
Τα φετινά αποτελέσματα του διαγωνισμού Mario Solinas, που οργανώνεται κάθε χρόνο από τον μεγαλύτερο παγκοσμίως επίσημο φορέα, το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολαδου, εξακολουθούν για άλλη μια χρονιά, να είναι απογοητευτικά για την Ελλάδα αλλά και να αφήνουν πολλά ερωτηματικά και απορίες.
Από τα 12 συνολικά βραβεία (πρώτα, δεύτερα, τρίτα) του διαγωνισμού αυτού για το έτος 2016, η Ισπανία έλαβε 9, η Πορτογαλία 2, η Ιταλία 1 και η Ελλάδα μηδέν! Και αυτό βέβαια δεν συμβαίνει για πρώτη χρονιά. Σύμφωνα και με παλαιότερο άρθρο μας (www.sedik.gr,14-5-15) το φαινόμενο επαναλαμβάνεται για 7η χρονιά φέτος.
Απο την άλλη πλευρά, η κατανομή των Βραβείων του διαγωνισμού αυτού, για μια σειρά 7 ετών (2010-2016) δείχνει σαφώς ότι η Ισπανία καταλαμβάνει την μερίδα του λέοντος, σαρώνοντας κυριολεκτικά τα βραβεία (64%) με δεύτερη αλλά σε απόσταση την γειτονική της Πορτογαλία (30%) και την Ιταλία και Ελλάδα σε θέσεις κυριολεκτικά ουραγών με ποσοστά 1,5-3%.
Βέβαια το φαινόμενο είναι ακατανόητο και απαιτεί διερεύνηση και εξήγηση την οποια οφείλει ο ίδιος ο οργανισμός αλλά τα αρμόδια Υπουργεία Ελλάδας και Ιταλίας.
Κι αυτό γιατί, τα πρώτα χρόνια του διαγωνισμού, η Ελλάδα είχε σε αυτόν σημαντικές επιτυχίες. Η άλλοτε κραταιά ΕΑΣ Σητείας είχε κερδίσει τα πρώτα βραβεία σε δυο συνεχείς χρονιές (2001 και 2002) και εκτίναξε έτσι παγκοσμίως την φήμη του ελαιολαδου της. Αλλά και άλλοι Συν/σμοι και Ιδιώτες της χώρας στα αμέσως επόμενα χρόνια είχαν σημαντικές επιτυχίες.
Στην συνέχεια δυστυχώς οι συμμετοχές στον διαγωνισμό περιορίστηκαν και φυσικά τα Βραβεία μειώθηκαν η και μηδενιστήκαν.
Ωστόσο, ο διαγωνισμός Mario Solinas, έχει πράγματι διαδικασίες αρκετά αυστηρές και οπωσδήποτε, εκτός από το κύρος του Φορέα, πλεονεκτεί και ως προς την διαδικασία λήψης των δειγμάτων που γίνεται από επιτροπή η από Συμβολαιογράφο, αλλά και ως προς το μέγεθος της ποσότητας από την οποια προέρχονται τα δείγματα που είναι δεξαμενή με τουλαχιστο 5 τόνους.
Απορίες και ερωτηματικά για την μονοπώληση των Βραβείων από Ισπανία, Πορτογαλία
Οπωσδήποτε, αρκετές είναι οι απορίες αλλά και σοβαρά τα ερωτηματικά που δημιουργούνται για την κυριολεκτική μονοπώληση των Βραβείων του Mario Solinas από Ισπανία και Πορτογαλία. Όμως, εάν αποκλειστεί η περίπτωση της μεροληψίας, που φαίνεται απίθανη για ένα τέτοιο φορέα, τότε θα πρεπει να εξεταστούν άλλα αίτια όπως:
Η αδυναμία, η και η έλλειψη διαθεσης των διαγωνιζόμενων από Ελλάδα και Ιταλία να επιλέξουν τα κατάλληλα για τον διαγωνισμό αυτό ελαιόλαδα.
Η εξοικείωση των δοκιμαστών του Οργανισμού με τα ελαιόλαδα της Ιβηρικής που μπορεί να δικαιολογήσει κάποια υποκειμενική προτίμηση αρκετών από αυτούς προς ελαιόλαδα της ζώνης αυτής.
Η πρώτη περίπτωση, που συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί με τεχνική υποστήριξη των διαγωνιζόμενων από αρμόδιους δημόσιους η και ιδιωτικούς φορεις.
Η δεύτερη περίπτωση πρεπει να εξεταστεί από το ίδιο το Συμβούλιο αλλά και από τα Υπουργεία Γεωργίας και Εμπορίου εκπρόσωποι των όποιων μετέχουν στα διοικητικά η επιστημονικά όργανα του.
*Ο Δρ. Νίκος Μιχελάκης, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. διευκρινίζει ότι τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)