Ραγδαία πτώση στην Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία.
Στις εισαγωγές Τυνησιακών αποδίδεται μόνο η πτώση, ενώ τα αίτια είναι πολλά! Μονόδρομος οι πωλήσεις με δημορασίες

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΕΛΑΚΗΣ

Σοβαρές ανησυχίες εκφράζονται τελευταία από παραγωγούς και διάφορους Φορεις στην Ελλάδα και στην Κρήτη, για την συνεχιζόμενη καθοδική πορεία των τιμών που φαίνεται να ακoλουθεί πλέον διαδικασία ανώμαλης προσγείωσης σε άγνωστο μέχρι στιγμής διάδρομο!

Η καθοδική αυτή πορεία των τιμών άρχισε στην Ιταλία από την Άνοιξη του 2015 ενώ στην Ισπανία και Ελλάδα λίγο αργότερα από τις αρχές του Φθινοπώρου 2015 και συνεχίζεται επιταχυνόμενη μέχρι σήμερα (Σχ.1).

Σύμφωνα με το Δελτίο Τιμών του ΣΕΔΗΚ της 1ης Δεκεμβρίου (www.sedik.gr) οι τιμές παραγωγού για έξτρα παρθένο οξύτητας 0,3ο στην Κρήτη κυμαίνονταν στα 2,70 - 3,0 €/κ, στην Πελοπόννησο στα 3,0 €/κ και στην Κύπρο στα 3.10€/κ με πολλές όμως Οργανώσεις και Επιχειρήσεις να έχουν διακόψει τις αγοραπωλησίες.

Στην Ισπανία την εβδομάδα 25/11-1/12 οι τιμές του εξτρα παρθένου κυμαίνονταν από 2,84-4,15€/κ με μ.ο 3,04 ενώ στην Ιταλία κυμαίνονταν από 3,35-4,0 με μ.ο. 3,65€/κ Οι τιμές στην Ελλάδα αρχίζουν να προσεγγίζουν τις τιμές στην Ισπανία αλλά εξακολουθούν και πάλι να είναι αρκετά χαμηλότερες από εκείνες στην Ιταλία.

Βέβαια η εξέλιξη αυτή στις τιμές όπως ήταν φυσικό έχει προκαλέσει κατά κάποιο τρόπο την αγανάκτηση των παραγωγών επειδή από διάφορα ελαιοτριβεία και των αγροτικές οργανώσεις, αποδίδεται στην αύξηση των εισαγωγών αδασμολόγητων ελαιόλαδων από την Τυνησία.

Ωστόσο, οι εισαγωγές από Τυνησία, σίγουρα αποτελούν ένα από τους βασικούς παράγοντες της πτωτικής αυτής πορείας, αλλά δεν είναι ο μόνος. Υπάρχουν και άλλοι προάγοντες που σχετίζονται με την πτώση αυτή οι όποίοι στην Ελλάδα σχετίζονται με το Capital control, την καταβολή της ενιαίας ενίσχυσης αλλά και κυρίως τον κατακερματισμό της προσφοράς απο την πλευρά παραγωγών.

Επομένως, με την ευκαιρια καλό θα ήταν, τόσο η πολιτεία όσο και οι παραγωγοί στην Κρητη αλλά και στην Ελλάδα, να φροντίσουν για την συγκέντρωση της κατακερματισμένης προσφοράς του προϊόντος, η οποια σήμερα χαρακτηρίζεται από μια τεράστια ανισορροπία. Περιπου 500 και άνω ελαιοτριβεία και 50 έμποροι στην Κρητη προσφέρουν το ελαιόλαδο σε λιγότερο από 10 μεγάλους αγοραστές κυρίως του εξωτερικού. Έτσι, πρακτικά, συμμετέχουν σε ένα μειοδοτικό διαγωνισμό των αγοραστών με .ότι αυτό συνεπάγεται.

Μοναδική λύση, είναι η συγκέντρωση της προσφοράς με συνενωσεις, η συμπραξεις Συν/σμων, Ελαιοτριβειων τουλάχιστο στον τομέα της διάθεσης. Και σαν πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι η διαθεση του ελαιολαδου σε μεγαλες ποσοτητες με δημοπρασίες. Το παραδειγμα των Συν/σμων της Κρητης και Πελοποννήσου που την περασμένη περίοδο έκαναν δημοπρασίες επιτυγχανοντας κατά πολύ υψηλοτερες τιμες, υπαρχουν. Ας τα μιμηθουν και οι αλλοι!

*Ο Δρ. Νίκος Μιχελάκης, πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. διευκρινίζει ότι τα κείμενα των άρθρων του εκφράζουν προσωπικές του απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μονό μετά απο άδεια του ίδιου. (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)