Μεγάλες διαφορές μεταξύ διαγωνισμών και «κοψίματος»!

Γράφει ο Ν. Μιχελάκης*
Απο τις αρχές του 2014 στην Ιταλία και απο τα τέλη του στην Ισπανία, όποτε φάνηκε η σημαντική μείωση της παραγωγής της τρέχουσας εσοδείας στις χωρες αυτές που αντιπροσωπεύουν το 70% της παγκόσμιας παραγωγής, άρχισε η ανοδική πορεία στις τιμές παραγωγού (Σχ.1) η οποία και συνεχίζεται, παρά την σθεναρή αντίσταση πολυεθνικών βιομηχανιών και τοπικών μεσαζόντων για την καθήλωση η και την πτώση τους.

Χαρακτηριστικό είναι το σχεδόν γενικό, άλμα της τάξεως των 10-20 λεπτών ανά κιλό που σημειώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες στις τιμές παραγωγού στην Κρήτη και Πελοπόννησο. Όπως φαίνεται από το Δελτίο τιμών του ΣΕΔΗΚ της 3-2-15 (www.sedik.gr) οι τιμές που δίδουν όλες σχεδόν οι Επιχειρήσεις σαΐτα, κυμαίνονται στην Κρήτη άνω των 3 €/κιλό και φθάνουν μέχρι 3.15 €/κιλό (Α.Σ. ΠΛΑΤΑΝΟΥ στην Κίσσαμο) και ακόμη υψηλοτέρα μέχρι 3,34 €/κιλό (Α.Σ. ΖΑΚΡΟΥ στην Σητεία).

Άνω των 3 € όμως κυμαίνονται επίσης οι τιμές παραγωγού και στην Πελοπόννησο όπου φθίνουν μέχρι 3,15€/κιλο (Α.Σ. ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ) και ακόμη υψηλοτέρα μέχρι 3,40€/κιλο (Α.Σ. ΕΛΑΙΩΝΑΣ στους Γαργαλιάνους)
Ωστόσο πολύ μεγαλύτερες είναι οι τιμές παραγωγού που διαμορφώνονται όταν Οίη πωλήσεις δεν γίνονται με τον κλασσικό τρόπο των ατομικών πωλήσεων η του «κοψίματος» που συνηθίζεται στην Κρήτη, αλλά με τον τρόπο των μαζικών πωλήσεων η τις «δημοπρασίες» που τελευταία αρχίζουν να γενικεύονται στην Πελοπόννησο. 

Και είναι γνωστές οι περιπτώσεις των τιμών που έτυχαν στην Πελοπόννησο πρόσφατα οι Αγροτικοί Συν/σμοί Αγ. Αποστόλων (3,40-3,70), Κροκεών (3,52), Παλαιοπαναγιάς (3,41) Δαφνίου ( 3,23) κ.α.
Αύξηση όμως παρουσίασαν οι τιμές και στην Κύπρο όπου για πρώτη φορά πέρασαν το φράγμα των 3 ευρώ και έφτασαν στα 3,10 

Ανοδική όμως είναι η πορεία και στην Ισπανία όπου την εβδομάδα 28/1-3/2 για το έξτρα παρθένο (οξ.< 0,8ο ) κυμάνθηκαν από 3,25 – 4,20 €/κιλο αλλά και στην Ιταλία όπου κυμάνθηκαν ακόμη υψηλότερα από 5,60 έως 6,20 €/κιλο

Όμως η έλλειψη προϊόντος είναι τόσο μεγάλη σε διεθνές επίπεδο που τελικά επέδρασε στις τιμές και των εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ελαιοπαραγωγικών χωρών όπου η Τυνησία όπου έφτασαν στα 4,40 €/κιλο αλλά και η Τουρκία όπου οι τιμές εισαγόμενων λαδιών έφτασαν τα 5 δολάρια η τα 4,5 ευρώ ανά κιλο, διότι οι παραγωγοί της επιμένουν σε μεγαλύτερες τιμές. Βασικοί λόγοι της συνεχιζόμενης ανοδικής τάσης φαίνεται να είναι δυο: Απο την μια πλευρά οι ζημιές από ακραίες καιρικές συνθήκες (χαλάζι, χιόνι, άνεμοι) σε διαφορές περιοχές στην Κρήτη και Πελοπόννησο, οι οποίες φαίνεται ότι ανησύχησαν τους αγοραστές.

Απο την άλλη πλευρά η μειωμένη διάθεση προσφοράς των παραγωγών που οφειλεται στο ότι οι μικροί παραγωγοί με πιεστικές ανάγκες φαίνεται ότι λιγοστεύουν, ενώ οι παραγωγοί που διαθέτουν σημαντικές ποσότητες θεωρούν ότι το ελαιόλαδο έχει καλύτερες και πιο σίγουρες προοπτικές απο ότι το αντίτιμο του σε καταθέσεις.

 

 

 

*Ο Δρ. Νίκος Μιχελάκης, που είναι Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ και πρώην Δ/ντης του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων, δηλωνει ότι τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Η αναδημοσίευση τους επιτρέπεται μετα απο άδεια του ίδιου. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.