Μέχρι σήμερα δεν έγινε γνωστό αν εξακριβώθηκαν από τις αρμόδιες αρχές οι πληροφορίες για εισαγωγές Τυνησιακού ελαιολάδου που κυκλοφόρησαν προ ήμερων. Έτσι, οι εντυπώσεις των παραγωγών για ανεπαρκή προστασία του προϊόντος τους και οι υποψίες των παραδοσιακών αγοραστών ότι το Κρητικό ελαιόλαδο που αγοράζουν ενδεχόμενα να μην έχει σχέση με την Κρητη, οπωσδήποτε παραμένουν.
Γιαυτο οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να εντείνουν τις προσπάθειες τους για να διαπιστώσουν την αλήθεια των πληροφοριών ώστε η υποψία να μην βαρύνει όλους και η Πολιτεία πρέπει να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για διασφάλιση και αξιοποίηση της ιδιαίτερης ποιοτικής αξίας του Κρητικού Ελαιολαδου.

Βέβαια, όπως είναι γνωστό, η αδασμολόγητη εισαγωγή παρθένου Τυνησιακού ελαιολαδου στις χώρες της ΕΕ επιτρέπεται με βάση τον Κανονισμό της ΕΕ 1918 από το 2006 για μια συνολική ποσότητα 56.700 τόνων, η οποία μάλιστα κατανέμεται χρονικά με διάφορες ποσότητες ανά μήνα στο διάστημα από Φεβρουάριο έως Οκτώβριο. Δεν επιτρέπονται έτσι, εισαγωγές καθόλου κατά τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο ενώ ειδικά για το έτος 2012 η έκδοση πιστοποιητικών εισαγωγής από την ΕΕ έχει ανασταλεί με τον Κανονισμό 970/2012 από τις 22 Οκτωβρίου και μετά.

Επομένως εάν έγινε εισαγωγή πριν τις 22 Οκτωβρίου στην ΕΕ είναι μεν νόμιμη αλλά οπωσδήποτε είναι ηθικά και δεοντολογικά απαράδεκτη αυτή εκτός του ότι είναι απαράδεκτη δεοντολογικά, είναι παράνομη και από πλευράς Κανονισμών. Επομένως τα αρμόδια Τελωνεία πρέπει να την ελέγξουν τι ακριβώς και ποτέ έχει συμβεί. Εάν όμως, όπως δημοσιεύεται, η εισαγωγή αυτή στην Ελλάδα έγινε μέσα από άλλη χώρα της ΕΕ, τότε το θέμα περιπλέκεται.

Αναγκαία η αναγνώριση του «ΠΟΠ Κρήτη»
Πάντως, όπως και να έχουν τα πράγματα, πρέπει να επισημανθεί για άλλη μια φορά, ότι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει θεσμικό πλαίσιο για την προστασία της ποιότητας, της ταυτότητας και της φήμης του Κρητικού Ελαιολαδου, είναι η αναγνώριση ελαιολαδου «ΠΟΠ Κρητη». Και για την αναγνώριση αυτή ο ΣΕΔΗΚ και ο ΣΠΑΚΕ έχουν αγωνιστεί επί 5 και πλέον έτη, χωρίς δυστυχώς αποτέλεσμα εξαιτίας ενστάσεων που υποβλήθηκαν μέσα από την Κρητη. Τώρα το θέμα έχει οδηγηθεί στο ΣτΕ οπού με συνεχείς αναβολές καθυστερεί δυο και πλέον χρονιά.

Όμως λύση μπορεί να δοθεί αν υπάρξει πολιτική απόφαση από τους Φορείς του νησιού ώστε να πειστεί το ΥΠΑΑΤ να τροποποιήσει την υπάρχουσα απορριπτική απόφαση του η οποία έχει ήδη ζημιώσει σημαντικά τους ελαιοπαραγωγούς αλλά και τους τυποποίησες του νησιού όσο και εάν κάποιοι από αυτούς δεν το κατανοούν.
Ο ΣΕΔΗΚ όπως και η Περιφέρεια αναμένεται ότι θα αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα το θέμα και θα προβούν στις δέουσες ενέργειες.