Το Ελαιόλαδο στο «Αγροτικό Καλάθι» της Κρήτης

Οι πρόσφατες’  εξαγγελίες της Κυβέρνησης για τα «αγροτικά καλάθια» των Περιφερειών, την αναδιοργάνωση των Υπηρεσιών και Φορέων του Υπουργείου Γεωργίας, την μεταφορά’  αρμοδιοτήτων για την κατάρτιση και πιστοποίηση στην Περιφέρεια, τα Μητρώα έμπορων και κυρίως η αναδιοργάνωση των Συνεταιρισμών, αποτελούν οπωσδήποτε θέματα που η αντιμετώπισή τους εχει καταστεί πασιφανής, τώρα και χρόνια.

Απαιτούνται μελετημένα ειδικά μέτρα

Όμως, οι όποιες πολιτικές για να επιτυχουν στην πράξη, είναι γνωστο ότι απαιτουν και συγκεκριμένα μέτρα, ειδικές δράσεις και διαδικασίες αλλά και κατάλληλους Φορείς για την υλοποίηση τους. Γιατί, μεγαλεπήβολοι  στόχοι έχουν τεθεί και στο παρελθόν, η υλοποίηση τους όμως, τελικά, είτε βάλτωσε, είτε στρεβλώθηκε, είτε  αξιοποιήθηκε από επιτήδειους είτε εγκαταλείφτηκε τελείως στην πορεία!

Και για να είναι ρεαλιστικά και αποδοτικά τα όποια μέτρα, ασφαλώς θα πρέπει να σχεδιαστούν μετά από στενή συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και σοβαρή εξέταση  της αντιστοίχισής τους με την πραγματικότητα.

Γιατί από όσα μέχρι σήμερα έχουν ανακοινωθεί, ειδικά για το ελαιολάδο υπάρχουν κάποιες περιπτώσεις, που φαίνεται πως χρειάζονται παραπέρα μελέτη και επεξεργασία την οποία καλείται προφανώς να κάνει η νέα αιρετή Περιφέρεια σε συνεργασία με τους Δημους τους Συν/σμους και αλλους Φορείς..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Χρειαζονται πολλά ΠΟΠ η’  μονο ένα, για την Κρήτη;

Μεταξύ των περιπτώσεων αυτών χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα ελαιόλαδα ΠΟΠ της Κρήτης τα οποία όπως φαίνεται από το σχηματικό «καλάθι» που δημοσίευσαν τα ΝΕΑ προορίζονται να αποτελέσουν βασική επιλογή για την προώθηση του ελαιολάδου της Κρήτης.

Όμως τα 10 αυτά ΠΟΠ της Κρήτης,  επί 18 χρόνια από τότε που αναγνωρίστηκαν υπάρχουν μόνο στα χαρτιά του Υπουργείου και μόνο 2-3 από αυτά κατάφεραν να τυποποιηθούν και να φτάσουν στα ράφια, καλύπτοντας ένα ποσοστό  κατω απο 0,5% της συνολικής παραγωγής του νησιού.

Επομένως, είναι φανερό ότι η πολιτική του «κάθε χωριό και ΠΟΠ»  ειδικά για το ελαιόλάδο της Κρήτης, ένα καθαρά εξαγώγιμο προϊόν, έχει αποδεδειγμενα αποτύχει. Και βασικές αιτίες  για την αποτυχία αυτή είναι δυο.

Η πρωτη είναι ότι τα ονόματα των χωριών και κωμοπόλεων της Κρήτης δεν είναι γνωστά στο εξωτερικό και όσα απο αυτά έγιναν, δεν εγιναν εξαιτίας των ΠΟΠ,  αλλα απο άλλες συγκυρίες.

Η δεύτερη είναι ότι οι περιοχές στις οποίες αντιστοιχούν παράγουν περιορισμένες ποσότητες ελαιολάδου, που δεν ενδιαφέρουν  τις μεγάλες διεθνείς αλυσίδες διανομής.

Έτσι οι μόνοι που ωφελούνται από αυτή την πολιτική είναι  τα Γραφεία που συντάσσουν τους Φάκελους αναγνώρισης ΠΟΠ τα οποια φυσικά θέλουν όσο γινεται περισσότερους, αλλά και κυρίως οι πολυεθνικές που βρίσκουν την αγορά της Κρήτης πολυδιασπασμένη για να αγοράζουν όποτε θέλουν και όσο θέλουν!

Συνεπώς η περίπτωση της αναγνώρισης μιας ΠΟΠ η ΠΓΕ με το όνομα «Κρήτη» πρέπει να επανεξεταστεί’  και από την Περιφέρεια και από το Υπουργείο. Ο ΣΕΔΗΚ και ο ΣΠΑΚΕ έχουν έτοιμους τους Φακέλους που η προηγούμενη Κυβέρνηση απέρριψε με αστήρικτες και εξωπραγματικές αιτιολογίες. Ας τους ξαναδούν.

Η Πιστοποίηση πρέπει να φτάνει στην ετικέτα

Περίπτωση που επίσης’  απαιτεί αρκετή προσοχή και μελέτη’  είναι η Πιστοποίηση η οποία’  όχι μόνο, όπως τόνισε και ο Πρωθυπουργός, δεν πρέπει να’  είναι «μαϊμού» αλλά ειδικά για το ελαιόλαδο, πρέπει να ’ βρεθεί τρόπος και να ’ φτάνει μέχρι την ετικέτα.

Έτσι, μόνο θα έχει αξία’  και θα ’ εγγυάται το προϊόν για τον καταναλωτή ενώ παράλληλα θα ’ προσαυξάνει την αξία του προϊόντος’  για τον παραγωγό.

Είναι φανερό ότι, Πιστοποιήσεις που χρησιμεύουν μόνο για την εξασφάλιση κάποιας επιδότησης, η οποία μάλιστα επιβαρύνει τους αλλους παραγωγούς ως παρακράτημα, εξυπηρετεί περισσότερο τους πιστοποητές από τους πιστοποιούμενους. Επομένως και εδώ απαιτείται ειδικά για το ελαιόλαδο ανασχεδιασμός κεντρικά και περιφερειακά ώστε το παρακράτημα που γίνεται από τους αλλους να δικαιολογείται. Ελαιόλαδο που έχει πιστοποιηθεί ως Ολοκληρωμένης διαχείρισης η Βιολογικό που τελικά πωλείται χύμα όπως και το υπόλοιπο, δεν έχει  ιδιαίτερη αξία.

 

Απαιτείται ολοκληρωμένη πολιτική για το Λαδι.

Επομένως για το ελαόολαδο της Κρήτης πρέπει να  υπάρξει μια ειδική ολοκληρωμένη πολιτική που οπωσδήποτε, επειδή είναι κατά βάση εξαγώγιμο, μάλλον θαδιαφέρει από την πολιτική που απαιτείται για τα αλλά προσφιλή, αλλά μικρότερης σημασίας Κρητικά προϊόντα όπως ο τραχανάς, η ματζουράνα κ.α που αναφέρονται  στο σχηματικό καλάθι. Τα πλείστα από αυτά απευθύνονται κυρίως στην τοπική κατανάλωση και επομένως χρειάζονται διαφορετική πολιτική. 

Η Ισπανία για το ελαιολάδό της προχωρεί ήδη την ψήφιση ειδικού Νόμου και κάνει τεράστιες στοχευμένες και μεθοδευμένες προωθητικές προσπάθειες στην Ευρώπη, την Αμερική , την Κίνα κ.α. Έτσι, ήδη πέτυχε, από πρώτη στην παραγωγή να γίνει πρώτη και στις εξαγωγές υποσκελίζοντας και την Ιταλία!.

Είναι επομένως φανερό ότι είναι καιρός πλέον και εμείς να αφυπνιστούμε. Το ελαιολάδου της Κρήτης για να αξιοποιηθεί και να αποκτήσει κάποια αξία για τους παραγωγούς απαιτεί μια ολοκληρωμένη πολιτική και μέτρα που όπως και άλλοτε έχουν αναφερθεί, πρέπει να κινηθούν σε Κοινοτικό και σε Εθνικό επίπεδο.